sonrasındaki kalan bulaşıkların ortak kullanımdan arta kaldığı iddaa edilip üzerinize yıkılmaya çalışıldığında koparttığı tantana ve huzursuzlukla akabinde bir de evden kimin ayrılacağının tartışmasının sürdürüleceği tavsiye edilmeyen uygulama.
(bkz: göz hakkı)
(bkz: kokuttun ulen)
(bkz: bi ısırık alabilir miyim)
paraya kıyılır öğrenci harçlığıyla 4 parça biftek alınır, mutafağa bırakılır, uyumaya gidilir. uyandığınızda eve sinmiş bir et kokusu vardır. afferin hatunlara yapmışlar dersiniz kalkarsınız mutfağa gidersiniz hatunlar bulaşıklara bile girişmiştir. günaaaaydın diye sırıtırlar. gözleriniz size ayrılan bifteği aramaktadır ama yoktur. sizin eviniz olmadığı için başka bir yere kaldırdılar diye düşünürsünüz aramaz sorarsınız:
+kızlar benimki nerde
*ne nerde
+yemek nerde len sakın dolaba koydum demeyin
*ee sen yemedin mi
+yoo kızım 4 parça aldım ya işte dördümüze
* ama melis dediki asya ben hastayım diye bana fazladan almış dedi o yiyip yatmıştır dedi
+melis bunu sen mi dedin
-bunu demedim ben bok yedim onu dedim ne kadar hasta olduğumdan bahsetmiş miydim?
kıyamazsınız ve sadece bir afiyet olsunla konuyu kapatırsınız. tabi birde eşşeklerin sonradan size söylediği adanayla yetinirsiniz.
