aşmış kelimesini her notasına kadar haketmiş tool parçası. hele hele girişi mükemmeldir. link falan vermeye gerek yoktur sanırım. isteyen bir kaç mause ve klavye hareketiyle kolayca bulup dinleyebilir. dinleyiniz efendim.
tool'un neden tool olduğu, nasıl progressive ve özgün olduğu, danny carey'in ne olduğu hakkında merak dürtüsü içerenlerin uğraması gereken ilk duraklardan biri..
he had alot to say.
he had alot of nothing to say.
we'll miss him.
so long.
we wish you well.
you told us how you weren't afraid to die.
well then, so long.
don't cry.
or feel too down.
not all martyrs see divinity.
but at least you tried.
standing above the crowd,
he had a voice that was strong and loud.
we'll miss him.
ranting and pointing his finger
at everything but his heart.
we'll miss him.
no way to recall
what it was that you had said to me,
like i care at all.
so loud.
you sure could yell.
you took a stand on every little thing
and so loud.
standing above the crowd,
he had a voice that was strong and loud and i
swallowed his facade cuz i'm so
eager to identify with
someone above the ground,
someone who seemed to feel the same,
someone prepared to lead the way, with
someone who would die for me.
will you?
will you now?
would you die for me?
don't you fuckin lie.
don't you step out of line.
don't you fuckin lie.
you've claimed all this time that you would die for me.
why then are you so surprised when you hear your own eulogy?
you had alot to say.
you had alot of nothing to say.
come down.
get off your fuckin cross.
we need the fuckin space to nail the next fool martyr.
to ascend you must die.
you must be crucified
for our sins and our lies.
[sic]goodbye...
hiçbir intro'yu bu kadar sabırla beklemezsiniz. söz konusu grup tool olunca dinlemek için "sabırsızlanmakla" intronun güzelliği için "keşke biraz daha çalsa" seçeneklerinin arasında kalırsınız.
"yüloci" şeklinde okunan, tool'un ikinci albümü ænimadan; tool'un, rölatif sembolist müziğinde pseudosubjelere yönelttiği ılımlı zorbalığın duygudurum çalkantıları dayatmasıyla karakterize 8 dakika 28 saniye boyunca ritmik zekaya adapte şarkısıdır.
demo versiyonunda danny'nin çaldığı neredeyse kesinleşse de, albüm versiyonunda şarkının girişindeki perküsyonel intro'nun adam jones'un gitarından mı danny careynin padinden mi geldiği halen bir muammadır. konserlerde ikisinin de yarı yarıya çaldığı görülmüştür. Albüm versiyonu elbette demodaki halinden üstündür, ancak tool'un bu şarkıda vermek isteyip dinleyicinin bir türlü alamadığı müzikal özü daha net görebilmek için, iki halini de yeterince dinlemiş olmak gerekir. Bu şarkının kanıtladığı en büyük şey, tool'un enstrümantal bir grup olduğu ve maynard james keenan'ın da vokaliyle dünyada eşi bulunmayan bir enstrümanı yarattığıdır. birincisi 5:14 ile başlayan ve ikincisi ve daha önemlisi 6:31 ile başlayan iki "danny carey altın standartında" ritmi de barındıran bu şarkıya bir diğer alternatif olaraksa (bkz: the pot)
Başrolde Zooey Deschanel'in olduğu ve herkese hitap etmeyecek bir film. Dedesinin vefatı sonrası cenaze için çocukluğunun geçtiği eve gelen Kate' in babası, babannesi, 2 halası ve amcası ile geçirdiği günleri ve aile içinde saklı kalmış sırların açığa çıkmasını izliyoruz. Bu sebeple bol diyaloglu. Çatlak ergen kuzenler, lezbiyen hala ve finali ile güldürmeyi başarıyor.
