çevrendeki kişilerle aynı frekansta çalmadığından oluşan durum. sakin ses tonuyla, çay ve sigara eşliğinde konuşulacak birine her zaman ihtiyaç vardır. çoğu zaman ise bu kendimiz oluruz.
kardeşim dediğin adamların aslında arkadaşın bile olmadığını anladığın andır. insanın hayatında 2-3 tane yanında her boku yapabileceğin, her şeyi anlatabileceğin, dönüpte seni aşağılamaya çalışmayacak veya hor görmeyecek dostları olmalı.
kalabalık içinde yalnızlığın yaşandığı bir durumdur. aslında etrafımızda dertlerimizi anlatabileceğimiz yığınla insan vardır. arkadaş, kanka, anne, abi, eş vs.. herkes olabilir. ama tüm mesele dertlerinizi paylaştığınızda onların davranış şeklidir.
çok hassas bir konuda derdinizi açtığınız kişinin bir lafını bırakın bir mimiği bile çok önemlidir sizin için. kırılabilirsiniz o mimikle, pişmanlık duyabilirsiniz bu işe neden kalkıştım diye sadece bir kelime ile.
mamafih; anlatın....
eleyin etrafınızdakileri, bir daha, bir daha eleyin. ve bir sırdaş bulun kendinize.
yoksa bu dertler sizi yiyip bitirir,
dirhem dirhem azalırsınız.
içerde biriken kelimelerin yükü ağır geldiğinde, her insan başkasıyla paylaşarak bu yükten kurtulmak isteyebilir. lakin bunu yapamazsa, içe atmaktan depresyon kaçınılmazdır.
insanı yoldan çıkarır. alkol, sigara... bunları aldıktan sonra daha da zavallılaşan bünye. belki en son intihar... yalnızlık ilaç değil hastalığın ta kendisidir bu yüzden.
yüzlerce insanın içinde yalnız olmak, yalnızlık hissetmek kötü bir durumdur. başkasına anlatamadığınız şey iyi veya kötü içinizde büyür, büyür ve size sıkıntı vermeye başlar sonu ise bunalımdır. ALLAH kimseyi yalnız bırakmasın.
dertleşecek kimse aile efradından birileri kastedilerek söylenmişse evetçok üzücü bir durumdur. ancak bugün dış kapının mandalıyken yarın iki muhabbetten sonra sözde dost olduğumuz kişiler kast ediliyorsa varsın olmasın derim ben. bugün ona derdini anlatırsın yarın bir bakarsın ki o sana dert olmuş.
