yılmaz erdoğan'ın seslendirmesiyle 1 yıl gecikmeli tanıştığım, 10 kez üst üste dinlediğim her seferinde çok daha farklı şeyler hissettiren şiir. Mevlana bunu şems'in gidişi* üzerine yazmıştır.
--spoiler--
isyan et ey arkadaşım söz söyleyecek an değil, aşkın baygınlığıyla ne meşk ediyorsun etme.
--spoiler--
çok şey ifade eder. sitemdir öncelikle!! değer verdiğin insan yanlış yaptığında söylenir.
insana gerçek aşkı anlatan, mevlana'nın en güzel şiirlerinden bir tanesi. dinledikçe daha bir çoşuyor gönül, daha bir huysuzlaşıyor, daha bir doluyor, daha da eriyor, yok oluyor, yeniden canlanıyor, hayat buluyor, nefes alıyor...
hz. mevlana ve şems-i tebrizi ayrı düşmüşlerdi. hazreti mevlana'nın çıkan dedikodularla konya'dan ayrılan hz. şems'e yazdığı şiirdir. bu şiiri en güzel seslendiren kişi ise yılmaz erdoğan değil serdar tuncerdir.
her dinlendiğinde bir kez daha bir kez daha insanı acıdan öldüren, öldürdükçe dinlettiren, dinlettirdikçe tekrar tekrar öldüren kısır döngüye sokan şiirdir. böyle bir aşk yaşadıkları için kıskandıran şiirdir. bir yalvarıştır.
benim için çok önemli bir ayrılığın sembolü haline gelmiş mevlana dizeleri. o sevgiliye aşıkken dinler dinler ağlardım, o sevgiliden ayrılmak zorunda kaldım, dinledim ve bir başka ağladım. en çok da ayrılabilmek için dinledim, dinledikçe uzaklaştım, ağladıkça ayrıldım. şimdi seneler geçse de üzerinden, onun hasretini duyduğumda yine dinlerim ve yine ağlarım. mantığımda zerre yeri kalmamasına rağmen, aslında hiç var olmadığını öğrenmeme rağmen, onun olabilme ihtimalini, onu varettiğim günleri, ondan şüphe duymadığım anları özler, yine dinler, yine ağlarım.
