can yakan, iç parçalayan bi hadisedir efenim.
fazla acıkmanın getirdiği acelecilikle şeytanın olaya parmak atmasıdır hadise.. o canım et düşmüştür bi kere ve annenin taa küçüklükten kafaya kazımış olduğu "yere düşen şey alınmaz" düsturuyla alınamaz, çöpe gidecek olduğunu bildiğin güzelim et parçasına bakakalınır.
iştahla yenen yemek de yerini hazin bir üzüntüyle homurdanarak yemeye bırakır. **
düştüğü yerden kaldırılık üflendiğinde temizlendiğini düşünen türk insanının ziyan olmasın diye midesine indirdiği indirirkende etrafını yan gözlerle takip ettiği bir olağan üstü haldir.
tamamen bilerek ve isteyerek intihar etme seçeneğini kullanan et parçasıdır. her dürümde bunlardan en az bir tane mevcuttur. aslında bilim adamlarına göre 5 sn geçmediyse alıp yemek noktasında bir sakınca yokmuş, ama güvenip kim dener bilmiyorum. bir de yenmemek için saklanan et parçası vardır ki dürümün sonunda bulunur ve genelde amacına ulaşır.
