--spoiler--
ah!.. en yüksek umutlarını kaybeden soylular tanıdım ben. şimdi kara çalmaktalar tüm yüksek umutlarına. artık küstahça yaşıyorlar, anlık hazlar içinde, ve ertesi güne dair hedefleri yok neredeyse... "ruh, şehvettir!" .... böyle derlerdi. bu sırada kırıldı ruhların kanatları; şimdi yerlerde sürünüyor ruhları ve kirletiyor kemirdiği her şeyi.. bir zamanlar kahraman olmayı düşünüyorlardı... şehvet düşkünüler şimdi. kahraman, artık onlar için bir kasvet ve dehşet! fakat sevgim ve umudumla sana yemin ederim: terk edip gitme ruhundaki kahramanı! kutlu tut en yüksek umutları!
(friedrich nietzsche: böyle buyurdu zerdüşt)
Şeytan uyuyakaldı bir gün... Rüzgâr sert esti. Üç tüy düştü şeytandan dünyaya; biri paraya yapıştı, diğeri mevkiye, öteki de ihtirasa. O günden sonra şeytan hiçbir iş yapmadı.
Korku Korku ve insan, korku ve insan talihi, insanın insana hücumu, o hiç yere düşmanlık. Fakat neyi aldatabilirdim, kime anlatabilirdim? insan neyi anlatabilir? insan insana, insanlara hangi derdini anlatabilir? Yıldızlar birbiriyle konuşabilir, insan insanla konuşamaz.
kasırga bir anda dinmişti. bütün şehitler, bütün ölüler kendi yerlerine gitmişlerdi. Tarih baba kitabına yazılan iki kara satıra eğilip okuyarak başını kaldırdıktan sonra yüzünü buruşturdu :
Bazen dünyanın bir kasa olduğunu düşünüyorum. Tanrı'nın parasını sakladığı bir kasa. Para biriminin insan olduğu bir evrendeki küçük bir kasa. Tanrı'nın paraya ihtiyacı olduğu zaman büyük savaşlar, felaketler, ölümler oluyor. Ölenler harcanıyor.Kalanlarsa faiz yaratmak için ürüyor
(bkz: Hakan Günday)
Meselâ, her ikinizin Hâlıkınız bir, Mâlikiniz bir, Mâbudunuz bir, Râzıkınız bir-bir, bir, bine kadar bir, bir.
Hem Peygamberiniz bir, dininiz bir, kıbleniz bir-bir, bir, yüze kadar bir, bir.
Sonra köyünüz bir, devletiniz bir, memleketiniz bir-ona kadar bir, bir.
Bu kadar bir birler vahdet ve tevhidi, vifak ve ittifakı, muhabbet ve uhuvveti iktiza ettiği ve kâinatı ve küreleri birbirine bağlayacak mânevî zincirler bulundukları hâlde, şikak ve nifâka, kin ve adâvete sebebiyet veren örümcek ağı gibi ehemmiyetsiz ve sebatsız şeyleri tercih edip mü'mine karşı hakikî adâvet etmek ve kin bağlamak, ne kadar o rabıta-i vahdete bir hürmetsizlik ve o esbab-ı muhabbete karşı bir istihfaf ve o münasebât-ı uhuvvete karşı ne derece bir zulüm ve i'tisaf olduğunu, kalbin ölmemişse, aklın sönmemişse anlarsın. (uhuvvet-kardeşlik bahsi 22. mektup)
Posta kutusunda ki mızıka (arkasında ki yazı) ağzım açık okumuştum. Aynen şöyleydi:
"Sevgili Dost! Bu sabah kuş sesleriyle uyandım. Ne güzel değil mi? Hayır, güzel değil! Açık penceremden ok gibi dalıp yastığıma saplanan karga sesleriydi. Kuş sesleri dediğimde aklına asla karganın gelmediğini biliyorum. Bu, karganın da bir kuş türü olduğunu bilmeyişinden değil, karganın türünün en önemli özelliği olan güzel bir ötüşten mahrum oluşundan elbette. Yüzümü yıkarken acaba diyordum; acaba türümüzün en önemli özelliklerini taşıyor muyuz? Hareketlerimiz ve sözlerimiz nerelere saplanıyor? Acaba 'insan' denince hatırlanıyor muyuz?"
Onu seviyor muymuşum? Sevmek mi? Ona tapıyordum. O gönlümün kederi, sevinci, ruhumun gıdasıydı. Hayatımın anlamı, soluk almamın nedeniydi. O benim delice tutkum, hiçbir zaman iyileşmeyecek yaramdı.
" Başımı eğip tabağıma bakarak karamel rengi saçlarımın aramızda bir perde oluşturmasını sağladım. Bu kadar yakınıma geldiğinde bende uyandırdığı duygular hoşuma gitmiyordu. Easterndaki yüzlerce başka kız gibi onun yakınlarındayken yüzümün kızarmasını istemiyordum. Onun beni bu şekilde etkilemesini hiç mi hiç istemiyordum. "
Başkasına merhamet etmek, ondan daha kuvvetli olduğumuzu zannetmektir ki, ne kendimizi bu kadar büyük, ne de başkalarını bizden daha zavallı görmeye hakkımız yoktur.
*Bir insanın diğer bir insanı, hemen hemen hiçbir şey yapmadan, bu kadar mesut etmesi nasıl mümkün oluyordu?*
*Seni seviyorum. Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum.*
*ilk defa gördüğümüz bir peynirin evsafı hakkında söz söylemekten kaçtığımız halde ilk rast geldiğimiz insan hakkında son kararımızı verip gönül rahatıyla öteye geçiveriyoruz?
anita ya onu sevmediğimi anlatmanın başka bir yolu var mıydı? evet, belki kalbimi ve penisimi yerlerinden söküp "tamam al bunları. git, ileride oyna!" diyerek de halledebilirdim sorunu ama yanımda steril bir neşter yoktu.
