benzer ürünler üreten iki firmanın yıllar yılı süren rekabeti.kişisel tercihim mümkün olduğunca eti den yanadır ama nedeni direk yeşil sermaye muhabbeti değil*,eti'nin özenli ürünleri ve hitit güneşi konseptinin yarattığı sıcaklık hissidir.gelgelelim sevidiğimiz ürünü markasına bakmadan almak en sağlıklısıdır.*
eti'nin yüzde yirmisekiz hissesi oyak gurubuna aittir. ülkerin ise tamamı ülker ailesine aittir. ülkerin piyasadaki yeri eti'nin en az 10 mislidir.eti çikolata sektörüne henüz girmiştir ve de çok adi çikolataları vardır. ülkerle sadece kek ve bisküvi alanında rekabet edebilir.
ülkerin arkasında ayrıca büyük bir halk desteği vardır. bu da yeşil sermaye oluşundandır. çorbadan kahveye kadar herşeyi yapmıştır. afedersiniz ama bok yapsa satılacak kıvama gelmiştir. yeter ki üzerine ülker yazsın.
ayrıca 28 şubat postmodern darbesinde her oyak kuruluşuna rekabet eden kuruluşları irticacı kuruluşlar olarak fişleten uyanık askerlerimiz ülkeri de bu kervana katmıştır. ne de olsa eti'nin %28 i onlara aittir. bir çok büyük markette asker ve polis kantinlerine ülker sokulmamıştır. bunu aşmak için ülker mehmetçik vakfına milyon dolarlarca bağış yapmıştır kameralar karşısında. ve de ambargoyu kaldırmıştır.
ulker in 58. dönem hükümetiyle birlikte kahveden dondurmaya koladan form ürünlerine kadar onlarca çeşitli ürünle atağa kalkması eski rekabeti bitirme noktasına getirmiştir.eti buna çeşit olarak az ama sağlam ürünlerle karşılık vermeye çalışsa da çocukluğumdaki "bir bilmecem var çocuklar..." ve "...akşama babacığım,unutma ülker getir" rekabetindeki tadı asla bulamayacağımdır.*
iki firma sadece logoları farklı, aynı ürünler üzerinden rekabet eden değil aynı zamanda bir hayat görüşünün de simgeleridir. bugün ordu da ülker ürünü bulamazken yurdun güneyine ve birçok akp li belediyenin himayesinde olan kuruluşlara da etinin giremediğini görmekteyiz, ülke gitgide kutuplaşmaya doğru giderken laik ve anti laik olarak göze çarpan ve ticari alanda bu kadar afişe olan iki kurum var mıdır acaba diye düşündüren durum.
rakabetin sürekli süreceği iki markadır.çünkü iki markanın da aynı ürünlerinin tatları farklı farklıdır.dikkat edildiğinde iki markanın çubuk krakerlerinin tatlarının farklı olduğu kolayca görülebilir.top keklerinin tadı bile farklıdır.
eğer mevzu bahis konu ürünlerin kalitesi ise, aralarında pek bir fark yoktur. eti'de ülker kadar olmasada gayet kalitelidir.
Ancak firma, çalışma prensibi,pazarlama, müşteri memnuniyeti gibi sektörel kavramarı işin içine katarsak, ülkerin attığı fark gözden kaçmaz.
kişiyi''acaba darbe zihniyetli militarist oyak şirketinin eti'sini mi.yoksa yeşil sermayeye kaynak aktarmada çok başarılı olan ülker şirketini mi seçsem?''ikilemine maruz bırakan olaydır.ikisini de tercih etmemek gerekir ama bu iki firma gıda sektöründe yasal olmasa da fiilen tekelleştiği için tüketici olarak fazla da bi şansınız kalmıyor.Bu durumda doğal olarak''Hangi çikolatayı,gofreti vs.seviyorsanız onu şirketine bakmadan alınız.''demekten başka söyleyecek bir tavsiye veya çözüm yolu gelmiyor aklıma.
binlerce insana istihdam sağlayan iki büyük firmanın klasik kıyaslaması.ülker son yıllarda yaptığı büyük atakla rakibini geçmiştir.bu iki firmadan da nefret edenler anadolu sermayesi olan bifayı tercih edebilir.bok atıldığı kadar dandik marka değildir bifa.
psikolocik sava$tır.
eti bisküvi lideri, ülker çikolata lideridir.
ayrıca ülker reklamlarında tavan yapmı$tır. reklam sektörüne gore ülker etiden ileridedir. etinin reklam yapmasına gerenk yoktur. neden? nedeni çok basit.
şeriatçı asker çatışmasının gıda sektöründe vuku bulmuş versiyonudur. ülker bisküvide en kalitelisini üretiyordu yıllar önce. ama pek çok dalda emperyalist tarzı bir politika izleyerek faaliyet göstermesi sebebiyle ve bu ürünlerin çoğunun üretiminin fason olması nedeniyle adı vardır, fiyatı pahalıdır ama ürünlerinin çoğu beş para etmez. hele ki milka çakması çikolatalarında bol miktarda fat blooming denilen hata görülür. hatta efsane gofreti çikolatalı gofretin ( sevmeyen var mııı denilen ) rafta bayatlama sorunu vardır. eti'ye gelince o sadece işini yapar ve sadece bisküvi ve çikolata üretir, satar. eti' nin tek sorunu elit bir havaya bürünüp ben kaliteliyim havalarında kendini pazardan uzaklaştırmasıdır.
Duyarlılık bu dereceye indi demek Türkiyede, o dinci bu cinci diye ağzımızdaki lokmayı hesaplamaya başlıyoruz. Bir bu eksik çünkü.
Emperyalist sermayeye götü boklu levis pantolona 200 tl veren aydın(!) gençlerimiz, 40 kuruşluk çubuk krakeri dinci diye yemiyor. hımm.. Aynı zamanda; yurtsever muhafazakar(!) gençliğimiz kendilerince harama gidecek para diye etiye para vermiyorlarda aynı pantolondan edinmekten geri kalmıyorlar.
biz süperiz bencede. çok ilerliyoruz böyle. duyarlılıktan kırılıcaz bugün. Ne olur biliyor musun? yarın gelir bir amerikan-arap ortaklığı, yada rus olsun. bir çikolata, bisküvi üretir, herkes ondan yemeğe başlar.
bizde altımızdaki kotlara para vere vere, çıtırdatırız içimizin rahat ettiği ithal püsküüüt lerle.
