küçüklüğümün en lezzetli atıştırmalıklarından biridir.
o zamanlar 4 çeşidi vardı. üstü hindistancevizi kaplı, çikolata şekeri kaplı, pembe şeker kaplı ve renkli şeker kaplı.
hepsi ayrı bir lezzetti.
ambalajı saolsun "açması" her baba yiğidin harcı olmayan, tamamını yedikten sonra kabında kalan minik tanecikleri parmakla toplayıp yeme suretiyle alınan keyfi arttıran, herkesin sevgilisi biricik bisküvi.
açılmayan abur cubur. bi açma yeri var, üretici firma "yiyen burdan açmaya kalksın sonra da açamasın. taşak geçelim onlarla" diye düşündü herhalde ki sürekli o açma yeri kopuyor! uçlu kalem de olmasa sözlük..
