90 lı yılların başından beri, tüm türk halkının en büyük sorunlarından biridir, kakaolu, hindistan cevizli, karışık vs... alırsın eti pufunu, büyük bir iştahla açmaya çabalarsın, uzun uğraşlardan sonra buradan açınız yazısını görürsünüz ama öyle bir preslenmiştir ki bu zıkkım, sadece en üst kısımdaki jelatini kavlatabilirsiniz, sonra parmak gelir aklınıza, eti pufu parmaklamaya başlarsınız fakat o lanet kaplama, esner ama yırtılmaz...
artık mesele, eti puf yemekten çıkıp, onur mücadelesi halini almıştır, o lanet şey bir şekilde açılacaktır, nasıl olur?, nasıl olur da eşşek kadar adam, küçücük bir eti pufun şeysini açamaz? aman tanrım, olamaz, olamaz, olamaaaz...
bazı kimseler tarafından dünyanın en zor açılan "şey"i seçilmiştir. ben sadece bir tanesini tanıyorum. eti puf seven bir insandı. bana hep eti puf alırdı. her seferinde de açamazdı. ayrıca çocuklar için de zararlı olduğunu savunurdu, kenarlarının göz çıkartacak kadar sivri olmasından ötürü.
puf önceden daha bi albeniliydi.en azından şeffaf pakette olduğundan dolayı alasınız gelirdi. şimdiki puflar daha bi underground .. böle çikolata kaplıymış da bilmem neymiş de. yok efendim marshmellow u bulutlardan yaparlarmış da.daha neler neler..**
evde değilseniz yanınızda çakı taşımıyosanız * tırnak da yoksa!! ağlayasım gelir..
nefret edilesi bir olaydır. bende kendi çözüm yolumu ürettim. artık her eti puf aldığımda bir kaç tane de fünye alıyorum yanıma. giyiyorum bomba imha kıyafetlerimi, cebimden çıkardığım robot aracıma fünye düzeneğini yerleştirip hemen ilerde bulunan eti pufa doğru yönlendiriyorum aracı. şiddetli bir patlama sonucu eti puf el mahkum bir şekilde açılıveriyor açılmasına da bir türlü yiyemiyorum paramparça olmuş pufumu. bu yüzden her denemeden sonra bir tane daha eti puf alıyorum, sonra bir tane daha. ama bir gün bu üstün zekamla buna da bir çare bulacam, biliyorum!
yok arkadaş o küçücük pufucuğu yiyebilmek için dakikilarca uğraşmak gerekiyor. zaten oldum olası buradan açınız ibaresine güvenmem. en iyisi bir çatal bıçak yardımı ile o minik pufu mideye indirmek olacaktır. afiyet olsun.
(bkz: vallahi canım çekti ha)
kulaklardan duman çıkmasına kadar sinir kat sayısını arttıran hadisedir. şahsen ben elimi kestiğimi biliyorum. ama işin cilvesidir bu. zira açtığınızda bir lokmada ağzınıza atarsınız. "ben onu yutamıyorum kiee benim ağzım küçücük..." gibi bıdıvıdı yapmayın şimdi. o tek lokmada yenir. eti puf kolay açılsaydı o eti puf olamazdı. hemen yer ve unuturdunuz. halbuki onu açarken çektiğiniz çile pufu yüceltir ve daha bir heyecan heves ile tat almanızı sağlar.
hayatın zor anlarından biridir zira ki bir insan evladı olarak şu puf denen değişik yiyeceğin paketlendiği zamazingoyu ömrüm boyunca açma başarısı gösterememişimdir. (bkz: sözlük yazarlarının itirafları)
