gofret olayına ayrı bir bakış açısı mı deyim , tat mı deyim ne deyim bilemedim ondan getirmişlerdir. Aga o nası çileklidir lan öyle , ne güzeldir lan öyle.
akıllara zarar bir lezzet. fakat bir süre sonra insanın canı çekmez oluyor. halbuki kazandibi hiç öyle mi? ya da kahve dünyası bonteleri hiç öyle mi? sor? değil!
hani böyle olur ya. et gibi yahu. bildiğin mangaldan aldığım zevki alıyorum bu gofreti yerken. vanilyalısını tek geçer etiye saygılarımı sunarım. allah sizden razı olsun. intense için ayrı teşekkür edicem.
küçükken köyde anaannemin sabah çayının yanına koyduğu gofreti en iyi bilirdim ta ki eti hoşbeşi tadana kadar. hayatım da yediğim en iyi gofret diyebilirim. *
çok güzel çikolatası olan gofret. fındıklısının tadından yenmez.
yazar arkadaşlarıma küçük bir tavsiye vereyim; eti hoşbeşimizi açmadan 10 dk evvel yanan kalorifer peteğinin üzerine bırakıyorsunuz. sonrasında akışkan ve sıcak çıkolatanın tadıyla nirvanaya 1 adım daha yaklaşabilirsiniz.
