1985'te yayınlanan Brazil Never Again'de yer alan,Ülke Araştırma Komisyonu'nun raporundaki mahkeme deliline göre,askeri yetkililer çeşitli acı çektirme yöntemlerinin anlatıldığı slaytlar izletilen askeri polis birliklerinde verilen 'işkence derslerine' katıldılar.Bu seanslar sırasında tutsaklar 'uygulamalı gösterimler'de kullanıldılar; yüz kadar askeri görevlinin bu uygulamaları izleyip öğrenmeleri sırasında vahşice işkenceler yapılıyordu.Rapora göre " Bu uygulamayı Brezilya da ilk defa gösterenlerden biri,Amerikalı polis şefi olan Dan Mitrione'ydi.Filmde isim değişikliğine gitmiş Costa Gavras.Dan Mitrione yerine Philip Michael Santore ismini kullanmış.
Filmin konusuna gelecek olursak; Uruguayda görev yapan Amerika vatandaşı Santorenin devrimci örgüt Tupamaro tarafından kaçırılışı anlatılmakta.Her ne kadar gizlemeye çalışsa da Santorenin işkenceci olduğunu ortaya çıkarırlar.Şu aralar Güney Amerika da uygulanan Amerika politikalarıyla ilgili bir kitap okuyorum.Kitapta da filmden bahsediliyor.işin ilginç yanı 1970'te oluyor bu olaylar 2 yıl sonra da Costa Gavras bunu filme alacak kadar devrimci ve cesur bir harekette bulunuyor.Ki Güney Amerika da insanlar korkudan gözleri önünde olan olaylara ses çıkaramıyor, o zamanlar halk arasında yayılan bir deyiş var;Kimsenin inkar edemeyeceği olayları görmedik! Ayrıca o zamanlar terörist ilan edilen ve işkencelere maruz kalan Tapumaro gerillaları şimdi ülkelerinin meclisinde şerefiyle görev yapmakta,emeklerinin karşılığını bir nebze de olsa almaları sevindirici.Eski bir Tupamaro üyesi olan José Mujica 2009'da devlet başkanlığına seçilmiş.
costa gavras'ın güney amerika'nın 60'lardaki ve 70'lerin başındaki siyasi tarihi üzerine etkileyici bir filmi. özellikle yves montand'ın ve olayı takip eden basın mensupları arasında olan tecrübeli basın mensubu abilerin başarılı oyunculuğu da not düşülmeli. ilaveten sadece 1-2 dakika göründüğü halde mimikleri ve diyaloglarıyla akılda yer eden taksisine el konan sülalesi rahat taksi şoförü tiplemesi de gayet akılda kalıcı.
