arkadaş acı çekiyorlar diye yememek kadar saçma bi olay yok. sebze de yemeyin o zaman. o da can. acı hissetmiyorlar hakkın rahmetine kavuştuktan sonra yiyorsun. ben maydanoza daha çok acıyorum. hunharca doğrayıp kaynar suya atıyorlar. canım benim.
O benim yemem kimsede yedirtemez . Özentilik degil zinhar yapmam öyle ergen tripleri . Hayvan sever biri olarak ne yerim ve uzerime kürklerini giyerim . Canliları beni mutlu ediyor.
özellikle kızlarda gördüğüm bir eylemdir. onun için belki zayıf olmak önemlidir. ama ileride sorunlar yaşayacağının farkında değildir. hadi kendini düşünmüyorsun, bari ileride doğuracağın çocuğu düşün dimi? her zaman formda olacan diye bir kaide yok. ne demişler. yemeğin salçalısı, kadının kalçalısı.
parasızlıktan yememek ayrı mesele, ama, bir de bilinçli olarak veya tiksinerek yemeyen insanlar var ki; bir zamanlar yıllarca et pişen yerin önünden bile geçemeyecek kadar etten uzak dururken, şimdi eti artık seven biri olarak, bu lezzetli şeyi tattıktan sonra sanki bir zamanlar vejeteryan değilmişim gibi, vejeteryanları anlayamıyorum. ben nasıl et yemiyordum? onlar nasıl yemeden durabiliyorlar?
