Espriyi yapan kişiyi kendince yerin dibine sokan durumdur. "hay amk keşke yapmasaydım bu espriyi bunlara, diğer arkadaşlar ne güzel gülmüştü" diye geçirirsiniz içinizden. işte bir örnek;
--günlük hayattan bir kesit--
- durun ben de bi fıkra anlatayım; bakın şimdi 2 tane eşcinsel varmış-
- kız mı? Erkek mi?
- ne?
- eşcinsel dedin ya, ibne mi? lezbiyen mi?
- Off tamam, iki tane ibne varmış, bunlardan biri diğerine "bak şimdi sana bi bilmece sorucam, bilirsen sen beni, bilemezsen ben seni..." Diğeri de tamam demiş. birinci ibne sormuş; "damdan dama atlar miyav miyav". ikinci ibne düşünmüş ve "timsah" diye cevap vermiş. digeri de demiş ki; "bildin"
- ...* ee?..
- anlamadın mı?
- bitti mi fıkra?
- ya hani ikisi de-
- hee tamam tamam ahahaha
- ...
--günlük hayattan bir kesit--
Sonra anlaşılıp gülünse bile, siz yine kendinizi kötü hissedersiniz...
espriyi yapan için uzunca bir bekleyiştir. dinleyenlerin her an gülebileceği beklentisine kapılıp boş hayaller peşinden koşar ancak bu süre içinde kendini sorgular ve yaptığı esprinin ne kadar saçma olduğunun farkına varır. gel gelelim hatasını kabullenmez ve "oğlum anlamadınız, bak şimdi ..." diye devam eder ancak iyice batadurur efendim.
(bkz: göt durumuna düşmek)