kuvvetle muhtemel her mahallede yada her esnafin cevresinde olusan iliskidir. gerek yoldan gecerken selam almasiyla, ayni sekilde her dukkana selam vermesiyle, kenarda tala oynayan iki kisa boylu biraz kel, biraz sisman, tombik amcalara takilmasiyla meshurdur. ozellikle sehi disindan gelen misafirleriyle takilirken en buyuk ovgu unsurudur. bi rahatlik bi hava bi karizma coker esnafla kanka olan yigit kisinin ustune. kuruyemiscide tezgahin arkasina girip bir avuc kuruyemis alip, "misafirine kafana gore takil lan alsana olum" tarzinda kendini yucelten, esnafi gömerten, misafir arkadasa ise "yok olm valla iyiyim boyle yiyesim yok" dedirtip utanctan konusamaz hale getiren kisidir, ya da kuruyemisciden cikip yan dukkan olan berberde saca iki beles jole surup tarayandir. mahallede o dolasirken mahallenin semalarinda, bilal agabeyy cay varmi yiaaa tarzinda cumleler duymak esnafla kanka olan yigidimizle ayni havayi solumaktir
küçük yerlerde kendiliğinden olur. bir çaba gerekmez. eğer marketse bir şey almayacak olsan bile ıvır zıvır bahanelerle (asıl amaç sohbettir) gidersin. oturur bir de çay içersin.
cok ise yarayan durumdur,paranız olmadıgında istediginiz seyi alıp ''amet abi sonra bırakırım''deyip cıkıp gidebilirsiniz.hatta paranız olmadıgında borc bile alabilirsiniz.
