esnaflık yapan abilerin ablaların gün içinde birçok kez söyledikleri cümlelerden, birçok kez yaptıkları hareketlerden oluşmaktadır.
lokantacılardan : '' çorbam var, ustacım bir kıymalı, abime çay söyle, buyrun abicim aile salonu var'' gibi yüzlerce kelimedir.
ayrıca gün içindeki yaptıkları dkkan önü tabure arti çay içme yoldan geçeni süzme oturduğu yerden bütün mahalleye laf yetiştirme gibi süper özellikleri klasik tavırlari vardir.
esnaf dükkanın önünde oturur geçen adama bağirarak : '' hakkı gel çay söylim'' der.hakkı gelir patron elamana : '' oğlum çay söyle hakkı abine'',
işler nasıl sorusuna : '' tıngırdamaya devam be bekliyoruz işte'',
müşteri arkasından yüzde yüz geyik yapılır : ''abla abiyi almiş avucuna birader'',
hesap yirmi bir lira çıkar, esnaf : '' yirmi bir neyse yirmi yeter abi'' der,
diyelim mekan köfteci: müşteri geldi köfte yok yani az yapılmış patron : ''abi valla az önce bir müşteri geldi kalmadi inan'' ( neden : çünkü kalmadi ile yok arasında fark vardir).
Girilen dükkanlarda, gençlerin başını bilgisayardan kaldırarak donuk donuk bakması ve beden dili ile " nereden geldin! işini tez bitir de çık git " şeklinde mesajlar vermesi.
