karşıdaki büyük mağazanın önünde dehşet bir fıstık gördük. kızın eteği yarım açık bir şemsiye gibi havada duruyordu, bacakları pürüssüz, esmer ve
dikkat çekiciydi. sanki bir rüzgar esse ne var ne yok havalanacak ve arkasından bakan
bizler de bununla kısa süreliğine 12 volt elektriğe tutulmuş gibi hafif bir irkilip 15 saniye
sonra da herşeyi unutacaktık.
olmadı. ağustos ayında rüzgar esmeyeceğini akıl edemedik elektirik tutkumuz
yüzünden. kız yürüdü gitti. biz de alıcılarımızı fabrika ayarlarına geri döndürdük
ister istemez.
