kalabak suyundan başka su içemeyen, buluşma yeri olarak adalar migros ve kılıçoğlu sinemasından başka yer bilmeyen, birbirine hacım bugün ne yiyoz sorusuna çiğbörek çava ne yicez başka cevabını almaktan bıkmayan. kışı soğuk ama insanı sıcak memleketin yazarlarıdır kendileri. *
içinde bulunmaktan gurur duyduğum topluluk/oluşum/ortam. bu yazarlar ki, çarşıda gezme olayını doktorlar ve adalar arasında sabahtan akşama kadar mekik dokumak sanan, konser vakti geldiğinde esnafın önündeki tramvay durağını hınca hınç doluran ve balık istifi şeklinde osmangazi üniversitesi'ne giden insanların içinde yer alan, 222 park'ta en az bir kere partiye gitmiş veya düzenlemiş olan, espark ilk açıldığında ''rüya mı görüyoruz lan, bu ne böyle'' gibi etrafa bir çok hayret nidası saçan, kanatlı alışveriş merkezini out hale getirip yeni in merkezini espark olarak belirleyen, ne kadar kanatlı'dan soğumuş olsa da onun önünde buluşmayı bir alışkanlık haline getiren, şoförlerin hepsine yaya haldeyken ''senin eline ehliyet verenin eline ... vermezsem'' şeklinde serzenişlerde bulunan yazarlardır. seviyoruz hepsini.
(bkz: bu kadar eğlendiğin bi yer varmı bildiğin ?) *
