alkollü bir gecesinde sokakta kaldığım güzel memleketin, nacizane ayazını yerken "buralarda ayaz var" isminde saçma ve bir o kadar da sıkıcı olan şarkıyı dilime dolamış bir şekilde, o sokak senin bu sokak benim savuran. ertesi sabahın olması ile birlikte bir ay kadar yatağa mahkum eden ama şu anda bile özlemini çektiğim harika şehirin berbat özelliğidir.
gözlerde hep yaş olmasını sağlayan ama trajik olmayan, atkı-bere-eldiven üçlüsünü üniformalaştıran ama faydalarını göstermelerine izin vermeyen, poyrazı tuttuğunda memleketim diye haykırtan, ne güzel ki insanı sıcak şaraba ve sevgiliye-dostlara yönelten özlenilen şehrin özlenilen soğuğu.
son bir kaç gündür kendisini oldukça sert bir şekilde hissettiren ayazdır. dışarıdan içeri girdiğinizde yüzünüzde muhtemelen hissettiğiniz bir gerginlik olacaktır aha şimdi yüz felci geçiriyorum dersiniz ayrıca kulakların düşüyor gibi olması da cabasıdır.
