Sararan yapraklar rüzgarla uçtu gitti, yorgun yollara yağan yağmurlarla savrulan terkedişler ve geride bıraktıkları dindi . Banklarda oturan insanların sessizliği, bir yerlerden ötelere giden arabaların karmaşası, gürültüde dinginliği arayan zihinler. Yaşam kaygısıyla çevrelenmiş bu küçük dünyada, her insan kendi büyük dünyasına sığınıyor.
Kışın karı dindi, şimdi bahar zamanı. Yeni uyanışlar başlarken, ölen tekrar dirilirken eski zamanlara flashback yapmak, eski filmleri tekrar tekrar sahneye koymak, eski zaman şarkılarında yaşamak, eskimiş eşyalara tutunmak, eskiyen eskilerden kurtulamamak, eskimek. Eski kitapların kokusundaki hatıraları duymak, eski bir resme bakarken iç geçirmek.
Bütün binalar eski, kaldırımlar, sokaklar eski. Yaşlıların genç kalan ruhları gibi, her şey eskiye hapsolmuş.
