bence eskinin güzel olmasının nedeni hatıralar ve eski olmasıdır bence. eski olunca günümüzden farklı olduğu için insana güzel geliyor. mesela 30 yaşında biri 10 sene önce 20 yaşındaydı ve o zamanları özlüyordur doğal olarak.
insanın yakasını bırakmayan ve hayatına güzel yenilikler katmada zorluk çeken birçok insanın nostaljiye bağlaması ve yılların ardında bırakmış oldukları o güzel ya da öyle düşündüğü zamanlara duydukları derin bir duygu. Eski belki şimdikinden pek de farklı olmasa da eskiyi gözümüzde özlenir kılan şey belki de geçmişte birlikte olduğumuz ve kalbimizi ve ruhumuzu açarak birlikte bir şeyler yapıp hoş sohbetler etttiğimiz insanlardır, evet.
son zamanlarda giderek daha da arttı bu duygu. bir yandan eskileri özlüyorsun, bir yandan da içinde bulunulan sıkıntılardan kurtulmak için gelecekteki zamana gitmek istiyorsun. ama zaman geçip gittikçe aslında zamanı durdurmak istiyorsun.
bu özlem hele de yatmaya yakın geldiyse geçmiş olsun uyku kaçar. hayatın film şeridi gibi gözünün önünden geçer yaptığın aptalca şeyleri hatırlayınca tekrar utanırsın. o an için senin hayatının en önemli meselesi şuanki hayatında bir anlam ifade etmiyor.
ayrıca buna sebep olan şeyin zirgarnik etkisi ile de ilgisi olduğunu düşünüyorum. her neyse, kafayı yastığa koyup acaba şöyle yapsaydım nasıl olur demeye devam...
bence hiç bitmeyen bir şeydir. hayatınız ne zaman sıkıcı,monoton veya ters gitmeye başlasa eskiler akıla gelir ve geçmiş özlenir. tabi geçmiş özlenirken de şuanınızın tadını çıkaramazsınız. bu böyle devam eden bir paradokstur.ölünce film biter.
Duyulan özlem aslında güzel hatıralara. Yok muydu o zamanlar mutsuz olduğumuz zamanlar. Elbette vardı. Belkide zamanla mutsuz anlar mutlu anlara göre ağırlığını arttırmıştır.
sanırım yaşlandıkça ortaya çıkan durum. evet yeniliğe bir yanınız hep uyum sağlıyor lakin eski olan her şey özlemle anılmaya başlıyor. Yeni şarkıları,filmleri, insanları, tatları sevemiyorsun mesela.
iki gün önce annemle konuşurken bana dedi ki:
eskiden ne güzeldi, tüm çocuklarım yanımdaydı, hepsi avucumun içindeydi. ama şimdi hepiniz bir yerdesiniz ve beni hiç bir şey mutlu etmiyor. hala içim acıyor, sol yanıma cuk diye oturdu bu söz.
aslında bugünden hiçbir farkı olmamasına rağmen sıklıkla özlemi çekilen durumdur. nefret ettiğimiz bir zaman dilimi veya direk olarak şu an geçmişe döner, ve o eskidikçe garip bir şekilde biz de daha fazla özlem çekeriz.
yaşanılanların hatırlanmasından mutluluk duyulan ,düşündüren kimi zaman güldüren ama her zaman ''nerde o eski günler'' dedirten nostaljidir...
(bkz: nostalji)
