bir sene de isteyerek değil vererek başlamalı...
yeni yıl beklentileri içinde sadece iç güdüsel olarak yarım ağız geçiştirilen sağlık temennisi, kendi elimiz ile gök yüzüne saldığımız uçan bir balondur. kendimizin ve sevdiklerimiz yaşam standartlarını biraz daha yükseltmek için kıçımızı yırtarken, onun dikilme maliyetini göz önüne almadığımız için hem yanarız hem yakarız. gelin bu yıla tüm kötü huy ve alışkanlıklarınızı zorunlu olarak bırakmanız gerekmeden, isteyerek bırakmayla başlayın.
bu kamu spotu soğukluğundaki bu girişin pek de makbul olmadığının farkındayım. şimdiden sigara bırakma spotunda oynayan amcanın kulaklarını çınlatır erkan oğur'un ellerinden öperim...
malumaliniz insan unutan bir varlıktır. ki bunu gerçekleştirmek için biraz olsun hakkında düşünmesi gerekir. bu mevzuyu çoğunuzun şimdiden çokta sikimde deyip, direk çöp kutusuna attığınızı biliyorum. ama merak etmeyin hayatınızı unutarak güzelleştiriyorsunuz. yoksa nasıl çekilirdi bu kahır değil mi!?
neyse efendim biz ne kadar hakkında goy goy yaparsak yapalım geçmesi gereken yıl geçecek ve gelmesi gereken yıl da bizden izin istemeyecektir. görmesi gerekenler bu yılları elbette görecektir. ama göremeyenler, görenlerin boğazını acı bir yutkunuş ile düğümleyecektir. ve her ne kadar unutacak olsanız da, yeni yılda zengin olma umuduyla aldığınız piyango bileti ile zengin olma ihtimaliniz, yeni yılda ölme ihtimalinizden çok düşüktür. bu ihtimalin gerçekliğini her saniyede iki kişinin öldüğü bilgisini versek de anlatamayız. bu gerçekliği anlamak için ancak yaşamak gerekir..
vermek demiştik ya söze başlarken, allah bizleri verenlerden kılsın, isteyenlerden değil(kendisi hariç)..
içine henüz dahil olmadığımız nice dertli gamlı yaslı topluluklar vardır. bendeniz geriye bırakmak üzre olduğumuz sene içerisinde bu topluluklardan birine dahil oldum ki, bu öyle bir kısa orta ve uzun vadeli planlarım içinde yer almayan zınk diye gerçekleşen bir olaydı. tabiidir ki bu olay tüm hayatınızı etkiliyor. o meşum film şeridinin siyah beyaz karelerinin hayatın ne kadar içinden olduğunun ancak o zaman ayrıdına varıyorsunuz.
şu an türkiye'de toplamda 40 binin üstünde organ nakli bekleyen hasta olduğunu ve her gün nakil alacağı organ bulamadığı için onlarca hastanın öldüğünü biliyor muydunuz? bende sizin gibi sadece kulaktan dolma bilgilerle haberdardım bu vahim tablodan. ancak canım yanınca ne kadar acı ve gerçek bir tablo olduğunu farkettim. bahse konu olan hastalıklar bir sürece bağlı seyredebildiği gibi apansız bir yetmezlik haliyle de görünebiliyor. bu durum insanın ne kadar çaresiz, eli kolu bağlı olduğunu öyle bir gözüne sokuyor ki. kör olmak işten değil. ne para kar ediyor ne de mevki. canınızın, ciğerinizin gözünüzün önünde yavaş yavaş eridiğini görmek nasıl bir his biliyor musunuz? ben bunu biliyorum! bu çaresizlik insanın içinden her gün bir parçasını koparır. günbegün hissizleştiğini farkeder insan. bu noktadan sonra teslimiyetten başka bir çaren yoktur. ya kahredip isyan bayrağını göndere çekeceksin ya da boyun eğeceksin. gerçekleşmesi çok güç olan o küçücük ihtimaller senin gözünde öyle büyür ki, gerçekleşmesi için saniyeler belki saliselerle yarışırsın. ama ne yaparsan yap, ne edersen et ol dediğinde olduran öl dediğinde öldürür.. ve ölümden öte köy yoktur..
allah'tan ümit kesilmez ve nice sebepler çıkarır karşımıza. belki de yeni yılda insanların umutlarının gerçekleşmesine siz vesile olacaksınız. bir hayat kurtaracaksınız ve esas öldükten sonra çok dua alacaksınız. hem belki yeni yıla bu vesile ile unutmamamız gerekeni hatırlayarak başlarız. ne dersiniz daha kutlu olmaz mı?
