izlediğin her aşk filminden sonra; onu hatırlayıp ona dair şarkıları tekrar dinleyip ve fotoğraflarına bakıyorsan o sevgili eski değildir. eskimemiş eskiyememiştir.
düşlediğin her güzel şeyin içine hala onu dahil edebiliyorsan o sevgili hala senin kalbinin en değerli yerine sahip demektir. yeni hayat ortağınla yaşadığın şeyler hala onu hatırlatıyor ve birden üzerine bir hüzün çöküyorsa o sevgili eskimemiştir. onun kokusunu onun bakışını, gülüşünü özlediysen o sevgili eskimemiştir. bazı anlar vardır içiniz darma dağınık ve sanki bir şey olmuş ya da olacakmış gibi. işte biliyorum ki o zaman sende beni düşlüyor ve bir daha asla beraber olamayacağımıza üzülüyorsun. bu duyguyu hissedebiliyorum.
insanlar bu evrenin en nankör ve acımasız canlılarıdır. bunu kabul ediyoruz fakat. insan hayatında sadece bir kez gerçekten aşık olur sever ve asla unutamaz. ne olursa olsun ona ihanet edemez. etse bile bu sadece anlıktır. işte o acımasız insanın gardının düştüğü tek noktadır.
biliyorum çocuklar içinizde bir yerlerde asla eskimeyen ve eskimeyecek sevgilileriniz var. hayatta gerçekten sihirli bir değnek ve bir şey için tek kullanımlık hakkım olsa. onunla ilk tanıştığım güne geri gitmek isterdim. daha kirlenmemiş saf ve temiz. düşünüyorum da yaşayacak daha çok güzel anılarımız var. fakat bu gerçekliğe katlanmak zor ve acı. hayal dünyasında yaşamıyoruz. her şey bitmiş ve yeni hayatlar var önümüzde. farklı tenler farklı gülüşler. hiçbiri o gibi bakmıyor ya da gülmüyor. bizim bu yaptığımız ise düpedüz adilik. kalbinden atamadığın birisi var ve bunu bile bile başka insanları hayatlarımıza dahil edip onları da kendimizi de mahvediyoruz. evet çok doğru söylemişler '' asla yaralı birini sevmeyin çünkü o sizi yarabandı olarak kullanır '' ve ''aslında bir son gerçekten bir son değildir''
bu kadehimizide eskimeyen ve eskimeyecek sevgililerimize kaldıralım.
