Muhtesem bi şarkı.Gecen yazı getirir aklıma. (bkz: Mavi yolculuk) (bkz: yaz sonu).Ve farkına vardım ki o albumdeki en guzel sarkı bu.Hakkaten cok anlamlı sozleri var.En guzel sozleride surasıdır bence ;
hani çocuklar gibi zaman nedir bilmezken,
eskidendi, çok eskiden.
hani hepimiz arkadaşken,
hani oyunlar tükenmemişken . . .
Eskiden çok eskiden ben daha çok küçükken
Henüz cennet plajı otopark olmamışken
Mercanların arasında küçük balıklar vardı
En güzellerin el boyunda kavuniçi olanlardı
Bir gün bir rüya gördüm o kavuniçi balık benmişim
Büyümem beklenmeden afiyetle yenmişim
istasyon insanları burdalar tesadüfen
Aynı rüyayı görüp ayrı yerlere giden.
aşkın olmayan hali içindeki bünyeyi uyanıkken bile sarhoş eden şarkı.
şimdi ay usul, yıldızlar eski
hatıralar gökyüzü gibi gitmiyor üstümüzden
geçen geçti,
geçen geçti,
geceyi söndür kalbim
geceler de gençlik gibi eskidendi
şimdi uykusuzluk vakti...
herkes arkadaş oyunlar sürerken dedi mi var mı geçmişe gülümsemeyecek olan, hani çerçeveler boş dediği anda her resim nasıl bir yük anlamayan, geçen geçti dediği anda inceden bir yıkılmayan. ve tek cümle: daha kimse ölmemişken.
yılmaz erdoğan yazmıştı, "insan hayatından geçen ölümler kadar yaş alır, yaşlanır" diye. ağır mı geldi, sanmam. öyle ince ince sızlatıyo ki bu şiir, bu şarkı. eskimeden, geçmeden daha bizden ayltıyo şöyle bir.
Hani herkes arkadaş,
Hani oyunlar sürerken.
Kimse bize ihanet etmemiş,
Biz kimseyi aldatmamışken.
Hani biz kimseye küsmemiş,
Hani hiç kimse ölmemişken,
Eskidendi,çok eskiden. **
oof, icimi daraltiyor bu siir. cünkü son derece gercek, keskin, net anlatiyor büyümeyi, kirlenmeyi.. iliklerde hissediliyor her bir sözü.. keske bu siir bana bu kadar cok sey ifade etmeseydi, diyorum kendi kendime ve (henüz) etkilenmeyenleri ne de cok kiskandigimi fark ediyorum utanarak. iste böyle bir haleti ruhiyeye girme tehlikesi barindiran bir siirdir ayrica.
