ilkokul hocama ithafen, bilinçaltımda öyle derin izler bıraktın ki canım hocam şimdi bile zararlarını görüyorum demek istiyorum. Çocuklara nasıl sevgiyle yaklaşılması gerektiğini hiç mi öğretmediler sana, keşke bi gün karşıma çıksanda öğretsem.
ilkokul dördüncü sınıfta haksızlık yaptığında dayanamayıp sana en arka sıradan kalem fırlatmıştım, hatırladın di mi? efsane nişan alırım, okçuluk merakım orada başladı. ha ama devamı gelmedi. olsun. aileme o zaman ne demiştin hatırladın mı? "bu fevrilikle devam ederse başına çok bela alır."
hiç değişmedim ben, çok da bela aldım başıma. başkalarına yapılıp beni etkilemeyen haksızlıklarda bile susmadım, evet lisede az kalsın bu yüzden okuldan atılıyordum. olsun. yaptığınız haksızlıklara karşı yaptığım her eylemden gurur duyuyorum. şimdi üniversite son sınıftayım, sizin gibiler ise her yerde. hala sessiz sakin biriyim ama sizlerin olmaya zorladığınız o korkak sallabaşlardan biri değilim, asla da olmayacağım.
devrim hocam selamlar. ben lisede size aşıktım. ses tonunuz, anlayışlı biri oluşunuz, olgunluğunuz beni çok etkiliyordu.
tabi bütün ders boyunca öyle mal mal sizi izlediğim için siz de bu durumu çakmıştınız. sonra bir gün " ben lisede hocama aşıktım" başlıklı anınızı anlatmıştınız. çocukluk yıllarıydı, geride kaldı falan gibi göndermeler yapmıştınız bana. harbiden de geride kaldı hocam.
keşke sizi görsem bu civarlarda. bi kere liseyi ziyaret edeyim dedim imam hatip olmuş koşarak geri çıktım . herhalde orada barındırmazlar sizi.
