maziyi severiz.romantik bir bakışla,özünü kavramadan,kokusuyla yetinerek...tıpkı bir gul gibi.
geçmişi sevmeli ,hatta ona saygı duymalıyız.ama niçin?önce bunu bilmeli.ve en önemlisi geçmişle günümüz arasında sağlıklı bağlar kurabilmeli.günümüzde durmayıp geçmişten geleceğe uzanabilmeli.yoksa geçmişi sadece sevmenin ya da sevdirmenin ne anlamı olur?
tarihlerine kültürlerine bağlı olanlar,yaşayanlarıyla beraber ölülerine de sahip çıkanlar,genellikle geçmişi geri getirmeye hasret kimseler olarak görülür,gericilikle suçlanır.
hani zaman zaman bu eski zaman sevdalilarinın etrafımızda varlığını hissetmiyoruz da değiliz.maziye büyük bir aşkla bağlanan,onda yaşayan yahut onu geriye getirmeye heves edenlerden bahsediyorum.işte bunlar geçmişi bir gülden ayırt edemeyen romantiklerdir.
