rahmetli dedemin küllüğüdür. hiç ayırmazdı yanından, ne çok kıskanırdım o küllüğü. şimdi de ben ayırmıyorum yanımdan, ama küllüğü çok sevdiğimden değil.
drisekteki kir ile beni kıyaslamış kürt yazar. normaldir çevresinde görebildiği ve sahip olduğu yegane şey "kir" olan insanlar, bütün dünyayı da kir ile tarif ederler. sağlık olsun. umarız bir gün temizlik nedir öğrenir de diğer yazarlara kirlerini bulaştırmaz.
