dedelerimiz, babalarımız eskilerden bahsederken onların anlatımlarında hep bir doğallık ve sıcaklık vardı. samimi ve sahiciydi, sanal olan hiç birşey yoktu. teknoloji bu kadar gelişmemişti ve internet, cep telefonu v.s yoktu. şimdi düşünüyorumda biz ilerde torunlarımıza nasıl hikayeler anlatacağız. pes partileri yaparken nasıl kendimizi kaptırdığımızımı, sanal gerçekliklerle kendimizi nasıl kaybettiğimizimi.
bazen iyiki misket oynamışım, iyiki yakan top, körebe, oynamışım iyiki bilyalı araba yapıp bayır aşağı takır tukur sallamışım kendimi ve iyiki bu oyunları kıyısından köşesinden de olsa görmüşüm diyorum. eğer eskiler anılmaması gereken anılar olsaydı yada teknoloji herkesi mutlu eden bir durum olsaydı bugün kimse ah ah eskiden komşuluk vardı, dostluk muhabbet vardı efenim nerde o eskiler diye bir sürü serzenişinde bulunmazdı sanırım.
