özellikle yeşilçam filmleri izlerken hissedilen durum.
bunun birçok nedeni olabilir, aşağıya birkaç tanesini yazıyorum;
1. geçmişe duyulan özlem.
2. ses ve görüntü farkı. (eski türk filmlerini izleyenler ne demek istediğimi anlarlar)
3. daha samimi ortamların olması
4. oyuncuların çok başarılı ve gerçekçi oynamaları. (rol yapmıyorlar, adeta yaşıyorlar)
5. cep telefonu, internet vs gibi çeşitli teknolojilerin olmaması.
6. daha bizden filmler olması. (dolayısıyla daha çok benimsiyoruz)
7. gerçek aşkların eskide kalması. (özellikle romantik türk filmlerinden çok etkileniriz. çünkü o doya doya yaşayamadığımız, içimizde kalan aşkı anımsatırlar. şimdiki gibi çıkarcı değildi insanlar)
8. eski türkiye'nin daha huzurlu olması.
9. eski şarkıların daha güzel olması (birçok eski türk filminde çalan güzel şarkıları hatırlayın)
10. her şeyin mükemmel olmak zorunda olmaması.
bu liste uzar gider.
bir de siyah beyaz filmler vardır ki, onların verdiği his daha bir başkadır. sanki bir roman, sanki bir hâyâl ya da bir rüyâ gibi his bırakırlar. beynimiz her şeyi istediğimiz gibi renklendirir.
eski türk filmlerini izlemesek bile arka planda seslerini dinlemek de huzur verir.
özellikle 1950 lerin sonundan 60 lı yıllar ve 70 lerin sonuna kadar olan o dönem. nostalji..
çünkü bugüne nazaran halk daha saf ve temiz, batı kültürü bugünkü kadar yozlaştırmamış, aslına özüne daha yakın, kötülük daha az, insanlar daha az maddeci çıkarcı materyalist ve menfaatçi. duygular ve senaryolar daha bir samimi sıcak içten ve gerçeğe yakın. hikayeler halkın içinden. bi de buna o zamanların yaşamı hayat tarzı, davranış konuşma diyalogları insan ilişkileri ve çevrenin doğanın şehir ve köy hayatının ve etrafın o büyülü atmosferi de eklenince sizi sanki bambaşka bir dünyaya götürüyor. dönemin hem sinema ve göze çarpan hem tiyatro kökenli oyunculukları da dikkate değer biçim bir başka güzel..
türkan şoray'ın sultan filminin çekildiği mahalleye beni bıraksalar bir ömür yaşardım. dönemin yönetmenlerinin, senaryo yazarlarının ve türkiye'nin içinden geçtiği dönüşüm sürecinin de yarattığı bir samimiyettir bu.
