Birbirinden türlü bahanelerle ayrılmış bir çiftin bir süre sonra başka arayışlara girmeye gerek duymadan, birbirinden kopamama halinin ilişkiye yeniden başlamakla noktalanması sürecidir.
fiziksel olarak olmasa da manen ve mallıken aynılık durumudur.
kimileri kara bahtım kör talihim der bu duruma.
bazıları günahın bedeli olarak görür.
birçoğu şans der.
ben son evredeyim: galiba mallık bende.
ayrılığın verdiği tatsızlık neticesinde daha dikkatli olmak kaydıyla bitmiş ilişkiye yeniden başlamaktır. her zaman aynı sonucu vermez, başarılı ya da başarısız olunduğu görülmüştür.
mal mal düşünen sözlük yazarlarına birşey ıspatlamayı gerektiren durum.
evet, yaram var ve gocundum.
salaklaşmayın lan, bir, iki, beş, on kişi salaksalak davranıp üzüldü diye herkes mi üzülecek? yani siz (üzülenler) özverili davranamadıysanız herkes aynı mı olacak demektir?
bir de şu var ayrıca,
böyle imkansızlıktan doğan aşklara gıpta ile bakarsınız, imrenirsiniz; bir film olur ağlarsınız, bir şiir olur içlenirsiniz, şarkı olur kendinizden geçersiniz... lan bunu yaşamak varken başkalarının yaşadıklarına içlenmek de neyin nesi?
güzel sevişilir, eski sorunlar tekrardan yaratık gibi baş verene kadar "lan niye ayrıldık ki biz" sorusu sorulur. ama sonrasında eski tas ve hamama dönüldüğünden yine eski kavgalar ve hesaplara dönülür, "ya ama sen niye o kıza bakıyosun" gibi sorularla muhatap olununca yine yol verilir fazla kafayı bozmadan.
ex'ten next olmaz. kısa vade için olabilir, öyle hissediliyor en başlarda da sonra eğer karşındaki değişmediyse yine aynı tarih tekerrür ediyor.
Ayrıldıktan sonra geçen süreçte araya başka bireyler girmemişse ve tarafların içinde hala sevgi, saygı ve umut varsa, ilişkiyi yıpratmamak adına daha sağlam adımlar atıldığında mutlu edebilir.
