Uzun zamandır mesaj atmayı düşünüyordum. Bugün attım. Sanki herhangi bir arkadaşıymışım gibi konuştuk. inanın o kadar zor ki. Hele hala unutamadıysanız, hala içinizde bi yerlerde o alev sönük de olsa yanıyorsa. Aylar önce seviştiğim, el ele tutuştuğum, gözlerini öptüğüm adam bana sahte bir arkadaş muamelesi yapıyordu. Asla arkadaş olamayacağımızı bilerek.
eğer artık siz de sevmiyorsanız konuşmakta bir beis görmediğim eylem. tabi öyle langur diye değil olayın sıcaklığı bi geçsin bir kaç hafta hiç bir şey yazmayın. sonra alakasız bir konudan muhabbet açabilirsiniz. ama burdaki kilit nokta şu: ona karşı bir şey hissetmiyorsanız ve hiç bir gelecek planlamıyorsanız yani kısacası siz de kafadan bitirmişseniz. zaten onun dışardaki sıradan bir karşı cinsten bir farkı kalmadıysa neden konuşmayasınız ki?
haaa aksi halde hala köpek gibi seviyorsanız kesinlikle ama kesinlikle yazmayacaksanız. sike sike unutacaksınız başka çaresi yok.
Az önce eski sevgilim yazdı. Yaklaşık bir hafta önce ayrılmaya karar vermiştik. Medeni insanlar gibi davranıp, 'Evet, anlaşamıyoruz. Sonladıralım.' dedik. Biz medeni insan mıyız bilemiyorum. Neyse, 'alışmak zorundayım, üzülmemek diye bir şey yok üzüleceğim.' diye bir şey yazdı. Ne diyebilirdim bilemedim. 'Yazma, git eğlen dans et koş ama yazma, unut gitsin.' dedim. Sonra 'dayanamıyorum' falan dedi. Bu iş böyle uzayacak.. Sonra yeniden konuşmaya başlayıp yine bir şeylerin peşinde olmak istemiyorum açıkcası. Neyse.. Bu da benim problemim öyle değil mi?
Uzun zamandır yapmak isteyip cesaret edemediğim eylem. Ne zaman elim telefona gitse vazgeçiyorum bişey giriyo araya arayamıyorum.
Tam 5 yıl geçmiş aradan hem unutmuştur bence beni hatırlatmaya da gerek yok diyorum.
Bilmiyorum ama keşke bi konuşabilsek...
Ne kadar eski olduğuna ve birbirinizin hayatındaki konumunuza göre durumlar değişecektir.
Aradan yıllar geçmiş ikinizde tam olarak farklı yollara gitmişseniz ve sizi ondan daha iyi kimsenin anlayamayacağını biliyorsanız yazarsınız, danısır, konusur, bulusursunuz da. içinizde bi ah keşke vardır ama olmayacagını bilirsiniz ama yine de hala o güzel insanın hayatınızda bi şekilde olduğunu görmek de huzur verir.
Bir de taze biten ilişkinin üstüne kavga cıkarmak için yazangiller var. Amaç eski mevzuları açıp kavga cıkarıp olayı kavgadan ilişkiye çevirmek ama yok yani tutmuyor artık.
yenilerin önünü kapatan gereksiz eylem. konuşmayın konuşturtmayın.
başka kız mı kalmadı arkadaş? herhangi biri ile arkadaş ol ve konuş onla ne konuşacaksan.
dert anlatacak kimsen yoksa sozlugew anlat, olmadı mesaj at ben dinlerim be kardeşim ama yapma şu eski sevgili ile konuşmak'ı.
ne kadar eski olduğuna bağlı. hala onu unutamamışsanız zor olabiliyor. hele bide severek ayrıldıysanız. sesini duyduktan sonra evet özlemişim diyorsunuz içinizden. zor işler bunlar, yoruyor insanı.
bazen, dertleşme ihtiyacı duyduğunuzda, sizi tanıyan, kendinizi yanında iyi hissettiğiniz biriyle olma ihtiyacından yapılan eylemdir ama sınırlar bilinmediğinde arkadaş kalabildiğiniz kişiyle sizi düşman edebilecek durumdur.
kötü hissedilen bir anda buluşup konuşurken, karşınızdakinin size sarılmak istemesi, hatta öpmek istemesi, siz kafanızda bitirmişken, onun bu durumu fırsat bilip yakınlaşma çabası sizi, sizin verdiğiniz tepkiler de karşı tarafı rahatsız eder.
"eski" olan, geçmişte kalmış birileriyle zoraki adımlar işe yaramaz, yorar, yıpratır. baş ağrısından başka bir şey değildir.
