Uzun zamandır yapmak isteyip cesaret edemediğim eylem. Ne zaman elim telefona gitse vazgeçiyorum bişey giriyo araya arayamıyorum.
Tam 5 yıl geçmiş aradan hem unutmuştur bence beni hatırlatmaya da gerek yok diyorum.
Bilmiyorum ama keşke bi konuşabilsek...
Az önce eski sevgilim yazdı. Yaklaşık bir hafta önce ayrılmaya karar vermiştik. Medeni insanlar gibi davranıp, 'Evet, anlaşamıyoruz. Sonladıralım.' dedik. Biz medeni insan mıyız bilemiyorum. Neyse, 'alışmak zorundayım, üzülmemek diye bir şey yok üzüleceğim.' diye bir şey yazdı. Ne diyebilirdim bilemedim. 'Yazma, git eğlen dans et koş ama yazma, unut gitsin.' dedim. Sonra 'dayanamıyorum' falan dedi. Bu iş böyle uzayacak.. Sonra yeniden konuşmaya başlayıp yine bir şeylerin peşinde olmak istemiyorum açıkcası. Neyse.. Bu da benim problemim öyle değil mi?
eğer artık siz de sevmiyorsanız konuşmakta bir beis görmediğim eylem. tabi öyle langur diye değil olayın sıcaklığı bi geçsin bir kaç hafta hiç bir şey yazmayın. sonra alakasız bir konudan muhabbet açabilirsiniz. ama burdaki kilit nokta şu: ona karşı bir şey hissetmiyorsanız ve hiç bir gelecek planlamıyorsanız yani kısacası siz de kafadan bitirmişseniz. zaten onun dışardaki sıradan bir karşı cinsten bir farkı kalmadıysa neden konuşmayasınız ki?
haaa aksi halde hala köpek gibi seviyorsanız kesinlikle ama kesinlikle yazmayacaksanız. sike sike unutacaksınız başka çaresi yok.
Uzun zamandır mesaj atmayı düşünüyordum. Bugün attım. Sanki herhangi bir arkadaşıymışım gibi konuştuk. inanın o kadar zor ki. Hele hala unutamadıysanız, hala içinizde bi yerlerde o alev sönük de olsa yanıyorsa. Aylar önce seviştiğim, el ele tutuştuğum, gözlerini öptüğüm adam bana sahte bir arkadaş muamelesi yapıyordu. Asla arkadaş olamayacağımızı bilerek.
