gereksiz ve bir okadarda saçma bir eylemdir çünkü 'eski' sıfatını yenilemeye gerek yoktur. Muhabbet illaki eski mevzulara kayar bir acayip mevzular yaşanır.
söylenecek son bir kaç bir şey var mantığı ile buluşulursa sıkıntılı geçer. külleri üfürmeye gidiyorum dersiniz, bir bakmışsınız közler alev almış. **
ha ama eğer bir dost gibi, oturup sohbet edilecekse çok tatlı olacaktır. yıllanmış bir şarabı içmek gibidir. güzel anılar hatırlanır. asla hesap sorulmaz.
tabii aslında bu en uç seviyeler için bir öngörüdür.
sevgilinizin ne derecede size yakın olmasıyla çok feci bir alakası vardır. *
konuya subjektif yaklaşmam gerekirse, adamla zaten yedi sene beraber olmuşum, beni benden daha iyi tanıyor, cümlelerimi tamamlıyor bunlar başlı başına güven. arada ''yahu biz neden ayrıldık ki'' sorusu ile canınız sıkılabilir, o da nazarı olsun artık.
aşk bittikten sonra çok klişe olacak ama sevgi ve saygı varsa arkadaş hatta dost kalın derim.
arada görüşün, kahve içmeye, rakı- balık yapmaya gidin.
sıkıntılıdır, ne giyeceğini bilemezsin, nasıl davranacağını bilemezsin, seni kaybettiği için içi yansın istersin, bu hisler içindeyken yapmacık olmamaya çalışırsın. aslında uzak durulması gereken eylemdir.
sana dönmeyeceğinin bile bile karşında tüm şehvetiyle oturur. Sen içinden "geldiyse demek ki o da tekrar birlikte olmayı istiyor" diye geçirirsin tam umutlanırsın öyle bir laf söyler ki senin için o anda bulunduğun yer 1000 derecedir her tarafından ter akar. benim anlamadığım amınakoyduğum hayatında bir benim mi yaptığım hata affedilmiyor? böyle hayatın hakkaten amınakoyayım. hatasız kul mu olur lan? kim açtı lan bu başlığı...
