Farklı şehirlerde yaşamaktan daha iyidir. belirli bir bilince gelince kimi zaman yolda denk gelmek üzülmene değil sevinmene yol açar. Çünkü güzel günleri hatırlarsın. Yine belirli bir bilince erişmişsen kimi zaman aynı ortamda bulunup iki lafın belini kırmak kendini iyi hissettirir, çünkü seni çok iyi tanıyordur ve belki kız arkadaşın, kadının olmasa da yine de sana yakın olan birinin varlığı senin tatmin eder.
Bununla beraber eğer evlenmişse veya ciddi bir ilişkisi varsa vakti zamanında yukarıda bahsettiğim gibi bir ilişkiniz olmuşsa ve denk gelirseniz bir tuhaf olursunuz. Mesele ulan benimle evlenseydi veya cinsel bir kıskançlık değil de isteseniz de o eriştiğiniz belirli bilinçle tesadüfi olarak devam ettirdiğiniz sizi iyi hissettiren değerli hissettiren ilişkinizin olamayacağıdır. Çünkü kimsenin arasına girip yanlış anlaşılmalara sebebiyet vermek istemezsiniz, keza eski kız arkadaşınız da istemez o yüzden iki yabancı gibi teğet geçersiniz birbirinizi. Ha çok üzülür müsünüz? ulan zaten öyle bir bilinçle arkadaşlık yürütebiliyorsanız aşk-meşk davalarına ergen veya genç insan usulü üzülmeyi zaten çoktan geçmişsinizdir.
o kocaman şehrin sana dar gelmesi demektir. her dışarı çıkmanda gözün onu arar. acaba karşılaşırmıyız düşüncesi aklını kemirir durur. sorsalar asla görmek istemiyorum dersin kendini bile böyle kandırırsın. halbuki deli gibi özlemişindir. görmek istemiyorum dediğin insanın her gece resimlerine bakar uyursun. bazen o kadar dayanılmaz bi hal alır ki ona duyduğun özlem, uykular semtine uğramaz olur. yakarsın bi sigara başlarsın onu düşünmeye! düşünmeklede geçmez o saatler atlarsın arabaya sokağından geçer ona yakın olduğunu hissedersin. bunlarla avutursun kendini. bazende gitsem görsem mi acaba dersin. ama bahaneler bulur vazgeçirirsin kendini her defasında.
ve bi gün hiç aklında yokken çıkar karşına. elin ayağın boşalır o an dizlerin titrer, kalbin yerinden çıkacak gibi atar sanki ona gitmek istercesine. ama salak bi gülümseme ve bak sensizde gayet mutluyum dercesine bi bakışla selamlar ve iki yabancı gibi yolarınaza gidersiniz. ona söylemek istediğiniz her şey boğazında düğümlenir. bi kaç dakika soluğunuz kesilir ve günü sadece o anı düşünerek geçirirsiniz.
hayatımda canımı acıtabilen, kalbimi yoran iki insan oldu ve 3 ay önce bu iki insanın yaşadığı şehre tayinim çıktı. ikisi de evli şuan. bu şehirde gezmek korkutuyor beni, nezaman el ele gezen bir çift görsem ikisinden birine benzetiyorum; alışmam gerek...
unutulamayan olayları hatırlatır. bu nasıl cümle oldu lan. neyse mesela ikiniz de aynı şehirdeyseniz birlikte geçirdiğiniz anıları şehrin her köşesinde görürsünüz. gerçi sevgiliyle birlikte olduğunuz şehir değil de başka şehirde de karşılaşabilirsiniz ama...
başıma gelen ibretlik bi anıyı paylaşıyım. hızlı dönemlerimdeyim. üniversitenin ilk senesi. sürekli birileriyle ilişki yaşayıp bırakıyorum. bi gün fakültenin kantininden yürüyorum. üst üste 5 metre arayla eskiden ilişkili olduğum 2 sevgilimle karşılaştım. ikisine de yüz vermedim gerçi versem de bişey değişir miydi bilemem. utanmazca gurur duydum kendimden.
bu da böyle bi anımdır.
insanın bir şekilde yaşamak zorunda oldugu durumdur. başka şehire gidemeyeceğimize göre bu şehirde sike sike duracağız. gerçeklerle er ya da geç yüzleşeceğiz. burada püf nokta şu; kendimizi karşılaşmaya ufaktan ufaktan hazırlamalıyız ki karşılaşıldığında yıkım büyük ölçekli olmasın!
her an acaba bir yerde başka birisiyle birlikte görür müyüm korkusuyla yaşamaktır. ilk başlarda aman canım görürsem çok da sikimde dersin ama vakit geçtikçe bu korku gitgide büyür.
