ben asla denemedim. bir kaç çıkmaya başlayıp, saçma gördüğüm ilişki deneyimini dışarıya atarsak(yani sadece ciddi ilişkilerime bakacak olursak) en doğrusu ayrıldıktan sonra uzak durmaktır. çünkü seviyorsanız ya da o kişi sizin için özelse, o kişinin en güzel günlerinin sizin en kötü günleriniz olacağı gerçeği insanı çıldırtabilir. uzak durun unutun. arkadaş olacak bir çok insan var. yapmayın. en kötü gelin benimle arkadaşlık yapın da yine o sevgiliyle arkadaşlık yapmayın sayın yazarlar.
bir nevi acıma içgüdüsü, biri aklınca vicdanını rahatlatıyor, diğer salak da bundan umutlanır, halbuki ileriki safhalarda gurururu da ayaklar altına alınacaktır haberi yoktur...ahh ah! zaten kadın ve erkek normal şartlar altında arkadaş falan olamaz. ancak şu da bir gerçektir ki insan bunu ancak yaşayarak öğrenir. yapacak bir şey yok.
bu şekilde takılan kişileri gördüğümüzde, erkek olanın yanına sessizce yaklaşıp: "onu başka bir herifle öpüşürken görünce de arkadaş kalacak mısın?" dememizi getiren durumdur.
eğer iki taraf da matraksa olur. muhabbet şöyle gerçekleşir:
kız - ya benimkine anlattım seni kıl oldu. pek görünme bu ara piyasada.
erkek - ne anlatıyosun o zaman kızım?
kız - tamam ya hemen dırdır. nası katlandım ben sana 2 yıl.
