o ne menem derttir oyle..
bogaziniza dugumlenir.. gozlerinize dolar.. kramp gibi girer olur olmaz yerde.. nefessiz birakir.. aslinda dogru olani yaptiginiza inansaniz da.. bir yangindir sarar sizi.. icinizden kufur etmek gelir..iyi yetismis aile kizisinizdir diliniz varmaz.. tutarsiniz kendinizi.. kadere soylenmek istersiniz.. ama kaderin yazicisina sesiniz cikmaz..
huzne salarsiniz kendinizi..
sonra telefonunuz calar. *o'dur arayan..
cevaplarsiniz vakur bi ses tonuyla.. saol hersey yolunda dersiniz.. o da iyi.. evet onu da hallettim dersiniz..
aslinda biraz yogunum da su ara ben seni sonra ariyim dersiniz.. ikiniz de durur kapatmak istemezsiniz..
ama kararlisinizdir.. kapatmalisinizdir.. kapatir, bisure fondaki la sesini dinlersiniz..
gozden akan yaslara izin verir.. uzaklara bakarsiniz.. en uzaklara..
caniniz acir..
caniniz cok acir..
her kişi kendini sevdiği ölçüde başkalarını severmiş . aslında özlenen , kişinin eski sevdiği felan değilmiş ! kişi o kişiyle yaşadığı mutluluğu özlermiş , o güzel günleri yaşatan zamanı özlermiş .yani eski sevgili bu cümlenin gizli öznesi olması durumuymuş .
son olarakta o güzel şarkıda söylendiği gibi , seni ben değil kedi özledi ...
sırf gurbete çıkıcam,yürümez diyip de onu bıraktıysanız (bkz: long distance relationship) ve gurbette hiç ama hiç mutlu değilseniz , her yerlere sürükleyebilecek bir özlemdir ..
acaba bu kızın bedduası mı tuttu bana ?.. gibi paranayolara girersiniz..suçlusundur,gururlusundur,o nedenle tekrar aramak da olmaz belki de başkası vardır artık.el kızı seni beklemez ki .... *
aslında çıkarmışsınızdır onu artık hayatınızdan ve aklınızdan. bilirsiniz yaşanan güzel günlerin, harika gecelerin, unutulmaz anıların çook geride kaldığını, tıpkı onun gibi. önceleri "baş tacı" olanın, artık bir yerde gördüğünüzde "nasılsın, hayat nasıl gidiyor?" olması çok da üzmez aslında sizi.
artık o da sizi, sizin onu unuttuğunuz gibi unutmuştur. zaman ikinize de farklı hayatlar, tatlar, mekanlar, insanlar sunmuştur. arada bir aklınıza "acaba iyi mi?" diye, son derece arkadaşca takılır. "o kendine iyi bakmasını bilir" dersiniz, "iyi dilekler" sunar, devam edersiniz hayatınıza.
ama hayattan payınıza düşen puştluğu elbet alacaksınız ya...
gecenin 1:30' unda çalan telefondaki ses, o'nun artık olmadığını söyler. pek anlam veremzsiniz önce. "hasstır lan, sıçarım şakana gece gece" diye çıkışırsınız arkadaşınıza. ağladığını duyunca, aslında olayların ne kadar gerçek, hayatın ne kadar acımasız olduğunu anlarsınız, gencecik yaşınızda...
tekrar aklınıza gelir o yaşanan güzel günler, harika geceler, unutulmaz anılar...
yeni hayatınızda, eskiyi hatırlarsınız, özlersiniz onu...
tekrar inanamazsınız, ararsınız, ulaşılamaz telefonuna...
özlersiniz, belki de o an sevdiğiniz insandan çok o'nu...
bilirsiniz, yok artık o...
bilirsiniz dönmeyeceğini, n'olur gel diye yalvarırken...
özlersiniz sadece, özlersiniz...
dön, ne olur...
11 saat sonra gelen gözü yaşlı edit: boşver "melek"im, burası çok çirkin, çok pis. tertemiz bulutların üzerinde koşturmalısın sen artık, buradan koparılmak; ödüldü belki de senin için...
