Kendi özelimde konuşacak olursam 1 gece yeterli. Bir gecede tüm iç hesaplaşmamı yapıp, ona olan aşkımı, verdiğim emeği, geçirdiğim zamanı bolca alkol eşliğinde söküp atabiliyorum ben.
Sabahı biraz tuhaf oluyor ama ayılıp kendime geldiğimde ne aşk acısı kalıyor geride ne de umutsuz tek bir düşünce. 1 gece yetiyor kısaca, her şeyi unutmaya.
bizim kuşakta uzundu o süre... sanki kısa sürse sevmemişiz, sanki kendimize ihanet etmiş gibi hissederdik. kimininki aylar sürerdi, kiminin bir kaç yıl...
hatta kızı olduğunda ilk aşkının adını verenler vardır bu kuşakta.
unutma unutmama denmez belki ama... kafam iyiyken mesaj attığımı... mesaj değil lan bildiğin kendi kendime re:rerererererere yapıyormuşum gibi yaptığımı görünce bari kafamda son bir nokta koyayım diye bir kaç ay önce:
- benimle evlenir misin geçminizi ziktiğimin kızı!
diye mesaj atmışlığım da var... 20 küsür sene önce aşık olmuş olduğum 2 evlilik geçirmiş birisine.
ilk dakikada unutmuşum gibi gelmişti. Egzotik uyuşturucu maddeler gibi '' kafası '' sonradan gelmeye başladı. Günler geçtikçe yokluğu daha da şiddetlendi. Özellikle doruklarda gıdıklamaya başladı havayı yeni bir erkek arkadaşı olduğunu görünce. Tüm ayrılık kararının doğruluğunun ve yanlışlığının yargılandığı o iç hesaplaşma ise acının zirvesi idi. Ancak yine de zaman barajlarından boşalmış azgın sular misali o zirveden alıp söndürdü hislerimi.
Erkek ve kadının aşk acısının da farkı bu. Kadınlarda eğri sürekli aşağıya doğru işliyor. Acının doruğu taze iken yaşanıyor. Zamanla ise azalıyor. Erkekler de ise en dipte başlıyor. ilk anda özgür hissediyorsunuz. Zaman geçtikçe zirve yapıyor. Sonra yine çöküşe geçip duruluyor.
Verbana Rabbena zira açlık pek fena bozdurma niyeti nasibet kuzu eti vel kaz eti vel tavşan vel yahni elpilaveküm kebabelleziyne dolmahüm vel sarma vel hurma.
Hayatıma hiç kalitesiz insan sokmadım, çok zor beğenirim o yüzden naat yapabileceğim insanları sevdim ve sadece öylelerinin beni sevmesine müsade ettim.
O yüzdendir ki hiçbirini unutmak için sevmedim, hepsinin bende yeri ayrıdır ve hiçbirinden kötü ayrılmadım hiçbiri ondan ayrılmamı da istemedi.
Her birinin anıları aklıma gelince Gülerim, üzülürüm bazen aklıma gelen anıya binaen, ama asla unutmak için sevmem geçmişime ihanettir kendi zekama hakarettir, unutmak için seveceksem zaten niteliksiz birini sevmiş olurdum onu da hiç yapmadım.
Buradan tüm eski sevgililerime kucak dolusu sevgilerimi yolluyorum özlüyorum sizi iyi ki vardınız. Te amo, carpe dias.
21 gün. Alışkanlıklardan vazgeçme süresi teknik olarak tabi eğer istikrarliysan 21 gündür. 21 gün sonra 21 gün önceki kadar istek duymazsin. Zamanla varlığına alıştığımız şeyin yokluğuna da alisiriz elbet. Bu arada unutmak diye bişey yok ama hatirlamamak mümkün.
Ne kadar çok sevdiğinle ilişkili.
Çok sevmişsindir; içinde bir yerlerde durur. Unutmazsın, yokluğuna alışırsın.
Az sevmişsindir; bir haftada silinip gider.
çok olağanüstü bir ayrılık değilse 21 gün yeterli olacakmış. şu son zamanlarda gündeme olan aşkım kapışmak(kitap ismi değil adamın ismi) dan okuduğum bir yöntem. hiç bir şekilde fotoğraflarına, mesajlarına vs bakmadan 21 gün geçtiğinde bilinçaltı ilgili kişiyi reddetme yoluna gidiyormuş falanmış filanmış.
aşık olduğunuz kişi ise unutulmuyor. maalesef.
her yeni kadında ondaki özellikleri aramaya devam ediyorsunuz.
hakikaten insan hayatta 1 kişiye aşık olabiliyormuş. gerisi hep onun gölgesinde.
tabi insanoğlu elindeyken de farkında olmuyor.
tüm klişe dediğimiz şeyler doğruymuş amk maalesef.
öyle belirli bir süresi yoktur . Ne zaman ki o kişiden bahsedilir içiniz acımazsa, gördüğünüzde herhangi biriymiş gibi hissettiğinizde, ismini söylerken sesiniz titremediğinde alkış bal gibi unutmussunuz.
Nasıl ayrıldığınıza göre değişir, vıcık bir hal almış ise çabuk unutulur, unutulmaya mahkumdur. Canlı kanlı iken ayrılırsanız zorlar ama yine unutulurr giderr.
