en asil duyguların insanıdır. ölmekte olan bir kurt un kendi yaralarını ısırması gibi acıtır canını onun yokluğuyla. ama olsun dedim ya en asil duyguların insanıdır.. seni hala çok seviyorum serap ım.
demek ki zorunlu bir ayrılıktır. hala görüyorsanız, canınızdan can koparan bir durumdur. ne kadar mantıklı olmaya çalışsanız da, o insanla yaşanan anlar hiç gözünüzün önünden gitmez. o yüzden arkadaş, dost kalmaya çalışmak kadar saçma bir şey yoktur. gözden uzak olsun daha iyidir. ha bakarsın yıllar geçer, yaralar kabuk bağlar neyse.*
aslında eski değildir. o hiç senden uzak olmamıştır. belli etmeden seversin. uzaktan seyredersin onu. hissettirmezsin ona hala seninle yaşadığını. o her ne kadar başka birinin yanında da olsa kokusuyla, sesiyle, gülüşüyle, acı-tatlı hatıralarıyla hep seninledir.
zor iştir. nasıl baş edeceğini bilemezsen, bi yolunu bulamazsan, yer bitirir seni beynindeki bir kurt gibi. unutmaya, bitirmeye çalıştıkça inadına daha da büyür içinde. güçsüz, zavallı, yenik hissedersin... kendine güvenin azalır, kendinden bile soğursun sonunda ama onu sevmekten vazgeçemezsin.
tek yol savaşmayı bırakmaktır. bırakacaksın kendini, seveceksin ne kadar sürerse.
sonuçta bi zamanlar sevmeye değer bulduğun, kalbini açtığın insan la bu. olmamış, yürümemiş, kötü şeyler yaşanmış olabilir... keşke olmasaymış ama olmuş... zamanı geri alamazsın... hem merak etme, alabilseydin bile yine o'nu severdin zaten. eğer gerçekten sevdiysen.
yani gözüm, sevgilinin eskisi, yenisi olmaz. bir zamanlar sevgilim dediysen birine, ayrılsan da sevgilindir o senin. eğer gerçekten sevdiysen.
bence bunun fazla bi açıklaması olmaz.eski sevgilimden ayrılalı 1yıl olmasına rağmen hala hiçbir kızla tekrar birlikte olmak değil hiçbir kızla yakın bile olmadı.çünkü hala bi umudum var seviorum uleyynnnn.
ah be gece gece dolu kafayla tıklanacak başlık mıydı bu? kafamı s..iim diyor ve devam ediyorum saygıdeğer sözlük ahalisi. seneler geçti üstünden.eski sevgiliyi rüyada görmek başlığına da defalarca uğradım. uğramaz olaydım. aslen pek aklıma gelmese de rüyamda gördüğüm gün tamamen kötü geçiyor. kendimi içki masasında buluyorum bilmeden. pişmanlık mı dersin geçmişe duyulan özlem mi dersin artık herneyse bitirdi beni be. ve kendisinden hiç iz bulamamak daha da kötü. hani sadece ne yapıyorsun ne ediyorsun diye sormak, oturup ayaküstü muhabbet etmek istiyorum ama olmuyor, olamıyor. o hayatına devam ediyor belki mutlu belki mutsuz. bir arkadaşın ısrarları sonucu istanbula gittim bir haftalığına. kendisi de oraya taşındı, şu anda orda yaşıyor. belki en işlek caddede * karşılaşırız diye paso oraya gittim, yürümekte olan her surete dikkatlice baktım ama göremedim, bulamadım. aşırı derecede subjektif oldu entry farkındayım, silinebilir de bu entry ama, yazının ana konusu birileri birilerinden bağımsız hayatına devam ediyor ve birilerinin hayatına devam edebildiği veya edemediği kendisini hiç ilgilendirmiyor. en çok da bu koyuyor be sözlük.
ilk öpüşü, ilk elini tutuşu, ilk seni seviyorum deyişi akla geldikçe, bünyenizde tavan yapar bu sevgi. deli gibi sevsen de, bilirsin ki çok zordur artık.
