yıllar geçer kişiler değişir ama sen hala ona aşıksındır, yarım kalanın verdiği istek mi, yoksa ulaş amamanın verdiği haz mı onu sana çeken. bu sefer söz verdin kendine ona ulaştığın zaman kıymetini bileceksiniz her anın, o boşluğu kimse dolduramadıysa, sokak sokak onu görme umuduyla şehirler aştıysan, belki bir umut vardır. hani umutsuzluk her yerini kaplasa bile, hayaller kurabiliyorsun hala, uyanmak istemiyorsan onu rüyanda görmek için, ikinizin daha yaşanmamış anıları vardır belki aklınızda, unutma, çünkü ayrılık da sevdaya dahil, çünkü ayrılanlar hala sevgili.
ugruna canını bile verecek kadar sevdisen kötüdür. Kafayı bulana kadar içsende unutamazsın. Beklersin gelmeyecegini bildiğin halde. Karşına çıkan herkeste onu ararsın. Ama bulamazsın. Yerine koyamazsın, karşılaştıramazsın kimseyi. Toz kondurtmazsın eski sevgilin bile olsa. Kızamazsın gitti diye. içten içten üzülürsün ama mutlu da olsun istersin. Hatta geri gelsin bile istersin. Bazen hatırlar gözlerinden yaş süzülür istemesende çok sevdiysen eğer. Bilirsin ondan geriye bir tek anılar ve yüreğinde gidişinin acısı kalmıştır. Geri gelmeyecektir o da seni sevse bile.
aklen eskimiş olabilir ama kalben hiç eskimemiştir o sevgili. sever durursun, vazgeçemezsin. uykularını kaçırır, uyursun uykunda seversin. hem bi nevi umuttur onu hala sevmek. belki yine benim olur diye beklemektir.
üzerinden tam 6 ay geçti. halbuki o'ndan ayrılma kararını ne kadar da çabuk vermiştim, hiç düşünmeden. o'nu da diğerleri gibi sanıp hemen unutacağımı sanmıştım. ama olmadı. ne zaman anladım biliyor musun? hemen arkasından çıktığım bir başka kızı tanıdığımda o'nu unutamayacağımı iliklerime kadar hissettim. üzerinden sayısızca hatun geçti, ama o'nun yerini kimse dolduramadı.
6 aydır aldığım alkolün haddi hesabı yok. ve şimdi ben köpek gibi pişmanım. yalvardım. evet resmen aç bir it gibi yalvardım beni affetmesi için. ama nafile...
bu bir kabus ve uyandığımda yine yanımda olsa sarılsam, saçlarının her bir telini ayrı ayrı öpsem. ağlamak istiyorum ama göz yaşım akmıyor. resmen içime ağlıyorum. içimdeki acıyı kimse bilmiyor.
artık biliyorum, geri dönüşü yok ve ben o'nu asla unutamayacağım...
eskiye mazi diyerek telkinde bulunulması gereken bir ruh halidir aslında dikkat "ruh hali" eskiden eser kalmaz, gerçi eser kalsaydı toz sayfalarda almazdı sonuçta yerini. o yüzden anın yaşanılması gerektiğini savunuyorum ve "is life goes on" diyorum.
