okul kısa bir süre tatil olmuştu, ben de ankara'ya ailemin yanına kaçtım, ankara soğuğu tabi otogara indigim anda kaba etlerde bir usume hissettim, ayaküstü bavuldan bulduğum paltoyu üstüme geçirdim, o da kocaman bir palto böyle, bir de anlamsız bir atkı buldum, paltoyu giydim, atkiyi da ağzıma burnuma sardim, gece yolculuğu dolayısıyla tipim kaymış halde aşti'den metroya bindim.
kimse beni görmez inşallah diye dua ediyorum cunku palto zaten bana ait değil, erkek paltosu kocaman, bir de dayak yemiş gibi gorunuyorum uykusuzluktan, metronun camindaki yansımaya bakmak bile istemiyorum. ben bunları düşünüp halime gülerken, kafamı bir kaldırdım tam karşı caprazimda, o !
önce bana "ben bunu nereden tanıyorum lan" bakışıyla baktı, sonra hatırlar gibi oldu sanırım cunku yüzünde ikinci bir şok ifadesi gördüm. "son hali görenleri şaşırttı" haberlerine konu olan ünlü gibiydim. sanırım ben onun şaşkınlığını izlerken baya bir süre suratına mal mal baktım, kendimi toparladığımda yanındaki sevgilisini farkettim. daha önce sosyal medyadan resimlerine bakmistim, kiz şimdi kanlı canlı bana bakıyordu karşımda. acir gibi ama böyle, kiskanamadi bile sanırım. bildiğin orijinal sarışın falan, ay parçası gibi kiz, bir de güzel ki meret... ben ise karşılarında her an kova yapmaya başlayacakmisim gibi.
canimin acidigini hissettim. lan bari onca zaman sonra bu şekilde gormeseydi beni falan dedim. kafamı kaldırdım hala bana bakıyor, yapacak bisey yok, karşılıklı oturduğumuz kadına "pardon" dedim, " yer değişebilir miyiz?". Kadın sebebini sordu, "midem bulandı ters gidince" gibisinden birsey zirvaladim ve yer değiştik. zaten kocaman olan şapkayı iyice suratimi kapatacak şekilde indirdim ve dusunmemeye çalıştım. inmek için kalktığımda, onlar çoktan gitmiştiler.
instagramda görmüştüm ben de.. şok vefat iptal... esmer dolgun bacakları hüpletilesi. bordo ojesi yalanası. Niye bana yapmadın bunları hiç... şişko şişko gezdin hep.. oldu mu hiç güzel kardeşim olmadı değil mi...
mayıs ayıydı, finale girmek için evimden çıkıp okula gitmek üzereydim. okul 2 otobüslük mesafede, ben ilk otobüs maceramdan çıkmış, durağımda inmişim. ama nasıl bir inmek, şaftım kaymış. indikten sonra 2.otobüsün kalktığı yere kısa bi yürüme mesafesi var. otobüsten indiğime, ordan kurtulduğuma sevinerek durağa yürüyorum. kulağımda kulaklık, bir yandan bir şarkı çalıyor. ama dedim ya şaftım kaymış, onu bile hatırlamıyorum. yürüyüşüm bitti, durağa geldim, otobüse bindim, arkalara ilerliyorum. bi baktım ki o! eliyle yüzünü kapatmış, muhtemelen yürürken beni gördü ve tanımamamı istedi ki eliyle yüzünü kapatıyor. bu arada malum şahısla ilgili kısa bi bilgi: kendisiyle 2 yıl çıktım ve öyle böyle bi aşk değildi, ama sonunda beni aldattı biz ayrıldık. yani her ne kadar eliyle yüzünü kapatsa da kendisinin ellerini 2 yıl tuttum, sonuçta 1 km öteden de olsa tanırım. her neyse ben onu geçip en arkadaki koltuğa oturdum ve bilerek kendisini bi daha hiç göremeyeceğim bir açıya ayarladım çünkü kendimi bakmaktan alıkoyamayacağımı biliyordum. o da benim bu hareketimi fark etti ve yer değiştirdi. bu sırada ben kızlarla kurduğumuz whatsapp grubuna yardırıyorum yok işte onu gördüm bilmem ne. baktım ki oturduğu koltuğun karşı tarafına geçmiş (koltuk 4lü olanlardandı). ben kapıdaki camdan bakmaya başladım çünkü yan tarafımda en arkada bulunan motor vardı. sonra adamın zekasına bir kez daha hayran oldum. resmen benim baktığım camdan o da görünüyordu. yani kendini nasıl bir açıya almışsa, yansımamı seyrediyor, ben de onunkini. ama birbirimizi başka türlü göremiyoruz. yol boyunca beni yansımamdan seyretti, ön kapılara doğru gitti, telefonla konuştu, bu sırada hala öküz gibi bakıyodu. ama kendisini hiç tanımamış gibi baktım. sanki 2 yıl geçirmemişiz ve ben hiç aldatılmamışım gibi. sonra o okulunun önünde indi. ama benim kalbim bütün hafta aynı otobüse binerken pırpırdı. malesef ki onu özlemiştim. bunca yaptıklarına rağmen, kafamda bitti desem de yüreğimde bitmemiş...
daha yeni yaklaşık 1 hafta önce başıma gelmiş hadise.
acil servisinin önünde kuzenimi bekliyorum bu arada da yanımdaki teyzeye acil'de ne işim olduğunu anlatıyorum, yeni sisteme beraber lanetler okuyup 'nolacak bu ülkenin hali' temalı konuşmalar yapıyoruz falan.
o ara teyze bişey söyledi tam hatırlamıyorum ama komikti herhalde ki güldüm. gülerken bi an sağa doğru baktımve telefonla konuşan benim olduğum tarafa doğru yürüyen onu gördüm.
kelimenin tam anlamıyla şoka girdim çünkü yaklaşık 1 yıldır görüşmüyoruz ve ben lanet olası murphy sağolsun olabildiğim en çirkin halimdeyim; siyah eşofman, garip beyaz bir t-shirt, saçlar tepede depresyon topuzu ve 0 makyaj.
yanımdan geçti gitti o an farkettiğim tek şey parfümünün kokusunun hala aynı olduğu oldu. sonra içeri geçtim, lavaboda elimi yüzümü yıkadım aynada bembeyaz olmuş yüzüme baktım ve dedim ki;
''ben olsam ben de beni terkederdim... hem onun yeni sevgilisi benden çok daha güzel.''
