birlikte kahvaltı ettiğin,kitap okuduğun,maç izlediğin,eğlendiğin,şarkı söylediğin,birlikte uyuduğun,uyandığın,yürüdüğün,her anında olan insan bir anda 'yok' olur
yaşanan her şey sanki hiç yaşanmamış gibidir
bir daha onu göremeyeceksindir,görsen dokunamayacaksındır,sevip koklayıp sarılamayacaksındır
bütün üzüntülerinin,acılarının en yakın tanığıyken en büyük acına,kendi yokluğundan oluşan boşluğa yabancıdır sevgili
bir yerde yaşıyordur,soluk alıyordur,uyuyordur ama yoktur,sanki hiç olmamış gibi
hayatın çoğunluğuyken çokluğuyla gider sevgili ve ardında bıraktığı boşluğu doldurmak düşer size
doldurulur elbet ama zaman zaman eski sevgiliyi göremeyecek olmak düşüncesi düşüverir akla bütün ağırlığıyla.
insanı ürperten bir sözdür. birlikteyken bile zorluklarla görülün sevgili artık anılara taşınmıştır ve artık görülme ihtimali yok gibidir. insan nasıl dayanırım diye sorar bi an kendine ama hayat bu ya alışılır bu acıyada.
bu acıyı yaşayan insanlar genelde bu cümleyi kurmaya çekinir zaten canı yanıyordur daha fazla yakmanın ne manası var. yok işte gitti dokunamayacaksın koklayıp öpemeyeceksin onunla birlikte gülemeyeceksin ağlayamayacaksın. kabullenmek zor olsa da durum böyle.
eğer ölmediyse, eski sevgiliyi bir başkasıyla görmekten çoook daha iyi bir durumdur. ayrıca en hayırlısıdır eğer bitmesi gerekiyorsa gerçekten bitirebilmeniz için en yararlı şey onu bir daha görmemek olacaktır. görüpte anılarda boğulmak hiç hoş olmaz kanımca.
en iyi unutma yöntemidir. mümkünse telefonunu silin hatta unutun. onun geçme ihtimalinin olduğu yollardan birdaha geçmeyin ve en kısa zamanda kendinize yeni bir sevgili bulun.
insanın içinde kabuk bağlamış bir yara oluşturan fikirdir. bittiği fikri benimsense de bir daha görülemeycek olması içini ayrı bir burkar insanın. unutulmaya her gün biraz yaklşırken birden bire herşeyi başa sardıran, insanı hayal dünyaına sürükleyendir.
içini acıtır ama sizi üzmemişse iyi olmasını istersiniz mutlu olmasını gerçekten mutlu olmasını ve onun mutlu olduğunu duydukça sizde mutlu olursunuz. bazen aşk birlikte olmak değil bırakmaktır, faydanız olmayacağı mutlu edemeyeceğiniz insanı bırakmaktır özgürlüğüne. (bkz: severken ayrılmak zorunda olmak)
eski sevgiliyi bir küçük park gecesi sonrası ağzına kadar tıkabasa dolu bir otomobilde ön yolcu koltuğunda ikinci bir kişi olarak kucaktayken görmekten çok daha iyi olandır.
Son demlerine gelmiş bir ilişkiyi, bitirmek sureti ile ortaya çıkacak bir durumdur. Yaşaması gerçekten zordur.
Birlikte yapılan bir çok aktivite nin artık olmamasıdır. olsa dahi on suz ken zevk vermeyecek, aksine iyice zora sokacaktır.
Bakmak istediğinde bakamadığın, sarmak isteyip saramadığın, anlatmak hatta onunla beraber ağlamak isteyipte ağlayamadığın zamanlardandır.
Sonrasında kendi içinde kıskançlığını hala yaşadığın durumlara getiren bir sebebide olacaktır. onu düşünmekten kendini alamadığın zamanlarda..
Keşkelerin başladığı, ve uzun bir süre yerine onun gibi birisinin daha gelmeyceğini anlamaktır.
Dua etmeyi o zaman öğrenirsin. her gece ne olur yine karşıma çıksa son 1 şansım daha olsa. dediğin ama olmadını anlamandır kendince.
bu düşünce akla geldiği an hemen mezdeke falan açıp acı halinden kurtulmak gereklidir. hatta iki elle kulakları kapatıp duymuyorum ki diye bağıradabiliriz. yani olabildiğince bu acı düşünceyle yüzleşilmemelidir.
(bkz: tecrübeyle sabit)
21. yy' da ölenlerin dahi arkasından 2 gün ağlayıp sonra hatırlamıyorlar, belki yıldan yıla...
garip olan şu ki, daha doğrusu, senin olan ten kimlerin elinde...
belki de hiçbir zaman bizim olmamıştır...
kısacası koyar, ama acı çektiren zaman elbet acıyı da alacaktır.
aranıza çok uzak, kıtalar arası mesafe giriyorsa ve bu yüzden o kişi eski sevgiliniz oluyorsa,olmak zorundaysa insanı kahreden olaydır.buğulu gözlerine bakıp, masum bir öpücük kondurmuşsanız son kez, boğazınızda düğümlenen o sözü sormuşsanız "seni bu son görüşüm mü olucak?" diyerek cevabını bildiğiniz halde, kapanması çok zor bir kalp ağrısına sahipsiniz demektir.
