sesini duymaktan korkmaktır. özleseniz ya da nefret etseniz sesini duyarsanız bilirsiniz ki herşey geriye döner. içinizde geriler herşey. belki sevginiz depreşir özleminizden, belkide daha çok nefret dolarsınız yaşattıklarından. sesini duymadığınız sürece düşündükleriniz, ondan soğumak için kendi kendine söyledikleriniz ve söylettirdikleriniz bütün hepsi boşa gider. telefonun diğer ucundadır o. bir zamanlar bir saat bile duyamadan duramadığınız ses kulaklarınızdadır. ruh yıkımıdır eğer hala içinizde ona ait birşeyler varsa.
bazı zamanlarda dinlediğiniz şarkılardan gaza geldiğiniz onu arayıp içinizdekiler haykırmak istediğiniz fakat artık onun sizi sevmediğini bildiğiniz için gurur yapıp arayamamaktır.
deli gibi özlersin aslında. arayamazsın genede. her telefon çaldığında içinde bir umut olur onun arama ihtimaliyle. çok zordur aslında sevipte birlikte olamamak. cesaretini toplarsın ararsın bazen. o telefon çalarken için kıpır kıpır olur. tuhaf olursun. belkide böylesi daha iyidir. aramamak ve unutmak.
saçmadır bence hele özellikle eski sevgilinin yerine başkasını koyduysan çünkü sen onu aramadığın sürece hayatından onu yavaş yavaş siliyorsun demektir sonuçta benim tanımaya hatta sevgili olmaya layık gördüğüm birinide sonsuzlukta kaybetmeyi göze alamam...
