ya ben seni aldatmazdım aslında.
gercekten.
fıtratımda bu yok.
cok da sadakat timsali oldum iliskimizde cesitli durumlarda.
sadece bazen cok acayip durumlar oldu karmakarısık.
simdi su ya da bu sekilde aldatmıs bir insanın "ben masumum" demesi, seytan doldurdu demesi gibi sacma sapan bi sey, farkındayım.
ama cok toydum o yıllarda. neyin nasıl sonuc verebilecegini bilmiyordum.
yaklasık 20 senedir boyle seyler basıma gelmiyor, en sadık benim, cunku onlem alıyorum, bir karsı cinsle bir iliskideyken kamusal alan haricinde asla yalnız kalmıyorum, kamusal alanda da ortamda icki icmiyorum.
beni affet filan demicem, avcunu yallarsın.
bana son derece bilincli bi sekilde iki uc defa farklı farklı kadınlarla boynuz takmıs bir adama beni affet demem:)))
ama aklında "sadakatsiz" bir kadın olarak kalmıs olmaktan uzuntu duydugumu bilesin...
tamam anladım, kızgındın bana, basından attın beni.
benim sana yanlıslarım oldu, senin bana yanlısların oldu.
zaten asırı kucuktuk. o yastaki deneyimsiz insanlardan ne bekliyorsun.
aileler kostek oldu. arkadaslar kostek oldu. zaten sen de istemeyince yalan oldu.
ama artık bırak beni.... bi sal...
bana cok zarar verdin, gecti gitti, ben affettim seni.
sana biraz sert davranıyorum, farkındayım.
herkese gülücükler atarken senin eline verilince ağlamaya başlayan bebekler gibiyim:)))
şu an içinde bulunduğum konjektur gereği senden uzak kalmam gerekiyor...
yoksa seni affedeli çok oluyor. kızgınlığım yok... kırgınlığım var...
ama sen de bu kadar sık aramayı bı kessen mi?:)))
