insan ulaştığı her şeyin nankörü, ulaşamadığı her şeyin de kölesi olurmuş. ulaşamadığın neydi bilmiyorum ama ulaştığın bendim. bu yüzdendi bana karşı nankörlüğün, acımasızlığın, "zaten cepte" hissin. bu yüzdendi istediğin zaman gidip, kendini kötü hissedince geri dönüşün ve iyileşince tekrar gidişin. her seferinde yaşadıkların, üzülmüşlüklerin hatrına tekrar tekrar kabul edişim. davranışların sevgimi köreltse dahi yardıma ihtiyacı olan birine yardım etmek için sesimi çıkarmadım. inan bana, elimden gelenin de fazlasını yaptım ben. yapabileceklerimi aştım, sınırları zorladım. emin ol ki bu yaptıklarımı kimse yapmaz, kimse böylesine sıcak bir kucağı samimiyet ve içtenlikle her defasında açmaz sana. kimse senin derdinle dertlenmez, senin için uykusuz geceler geçirmez. bu şans insana hayatında bir kere verilir x, onu da kendi ellerinle çöpe attın.
Seni sevdiğim güne lanet olsun. O ilk görüşte çarpıldığım gün keşke araba çarpsaydı senin yerine. Üç yılımı harcayıp karaktersizce pat diye ortada bırakmamış olurdun. Duygularımı s.kip atmamış, hayallerimi gebertmemiş olurdun. Son olarak, Allah belanı versin.
