ben hiç mükemmel değilim. belki de sıradan biriyim. aslinda sevgilim sen bana fazla iyisin.
şarkı söylerim beğenmezsin konusurum dinlemezsin.
... arkadaslarimi sevmezsin...
cok gulerim kizarsin aglayinca kacarsin.guzel bile bulmazsin
sen bana fazla iyisin fazla.
vurdurmaların çıkmıyor aklımdan. bazen ara ara ürperti şeklinde geliyor bu korkular ve o an tanınmaz biri oluyorum. zihnimde yankılanan ah uh seslerinden korkuyorum. git gide sönük atıyor kalbim ve bakışlarım donuklaşıyor, dalıyorum uzaklara sonra bir anda bölünüyor o dalgınlığım tekrar o ah uh fuck me seslerini duyuyorum ve kafam dağılıyor, gerçeğe dönüyorum. yaşıyorum işte, yaşamak denirse buna.
sevgili degil daha dogrusu sevgililere olmali.. hepsine tesekkur ediyorum hepsine minnettarim onlar sayesinde suan sevdicegimle beraberim hatta hayatimin erkegi bile diyebilirim. beni yazmaya iten, hala ilk gunlerde duydugum heyecani sevgiyi yasatan, hayallerimde planlarimda yeri olan biri oncekiler gibi olmaz, olamaz!
