bi insan yavşaklığını iki yıl nasıl böyle güzel gizler tebrik ediyorum seni.sapıklıklarının devamını heycanla izliyor olacağım.bazen üzülüyorum ama son yaptıkların bana iyi bi teselli oluyor.kabağa aşılanmış karpuz gibiymişsın iyi görünüyordun fakat yedikten sonra farkettim ne olduğunu .pis herif seni.
sesim güzel oslaydı tanrıdan diledim türküsünü söyler zihin oyunları ve manipülasyon yapardım. sallamazsa belki biri keşfederdi albüm, dizi falan filan.
ey eski sevgili;
ben bir basamak daha yükselebilmen için ben. yani benim işte o ismini hatırlayıp yüzünü unuttuğun ben. anılarından yogalarla, ferarisini satan bilgelerle arındırdığın aynı otobüste omzumda uyuduğun ben. bu zarfın içinde bir kitap, her gün yüzünü unutmamak için karakalem çizimlere eklediğim son günün parçası yüz ifaden, birde sana yaktığım şarkılarımı bulacaksın. ha birde film gerçi film izlemeyi sevmezsin ama aslında senin benden değil benim senden ayrıldığıma dair bir film işte. diğer ikisine göz ucunla bakacağından eminim film içinse sadece şüpheli bekleyiş içerisindeyim. belkide hiç zamanın olmayacak geçmişte bana ayırdığın zamanla başkalarının zamanını banada gaspettirdiğin gibi. ayrıca aslında bu şüphe dolu his izleyip izlememe ihtimalinin korkusu değil. bu korku sadece bu görsel şöleni anlayıp anlamama ihtimalinin minik bir dışa vurumu. biliyorsun sana hep bol virgüllü cümleler kurdum, tırnak içlerine aldım ismini hatta abartıp kalın puntolarla italik altı çizili yazdım hamileyim dediğin günü ve altını çizdiğim kalın çizginin kenarlarını büküp hastanedeki gözyaşlarını gözyaşlarıma kattığım günüde yazdım nabzımla. okuduğun bildiğin kitaptan belkide hiç hatırlayamadıgın bir söz vardı. benimde 2b kalemle altını çizdiğim, hatırlıyor musun?
"değişen bir şey yok
öptüğü yerden vuracak seni"
az önce seni değil oğuz atay'ın eserinden canalıcı bir parçayı tırnak içine aldım. emin olduğum bir şey varsa o da bunun sana beni değil lunaparktaki aynaların önünde son masum gülümsemenle gerçek kimliğine veda anını hatırlatacağıdır.
aslında bu söylediklerimin seni özlemekle hiç bir alakası yok. bu sadece cümleyi daha fazla uzatmadan nokta koymanın en sanatsal yöntemiydi
.
keşke bitmeseydi bitanem.. üzgünüm her şey için.. keşke şu an okusan bunu.. inan bizim için en hayırlısı buydu. olmayacak duaya amin denmezmiş. bizimki de o hesap. gözlerinde her zaman aşkı gösterdin bana.. içinin eridiğini hissettim. seninle kimseyle yaşamadığım şeyleri yaşadım. senin için o kadar üzülüyorumki.. ama ümidimi kaybetmiyorum, iyi olacaksın.. lütfen güçlü ol, çünkü ben öyle yapmaya çalışıyorum. kaderimiz böyleymiş napalım. güzel şeyler bir gün bitermiş. yanındayken hep mutlu ettin beni, prenses gibi hissettirdin. herşey için teşekkürler. allah yardımcın olsun...
"sen say ki
ben hiç ağlamadım
hiç ateşe tutmadım yüreğimi
geceleri, koynuma almadım ihaneti
ve say ki
bütün şiirler gözlerini
bütün şarkılar saçlarını söylemedi"
o parayı benden geri istedin ve ben de kafam önde sana onu getirdim ya ben çok salagim da sen de çok karaktersizmissin lan. benden sonra mı böyle oldun yoksa benle birlikte iken rol muydu hepsi? sikimde değil valla iyiki ayrılmışiz ama karaktetsiz diyorum her yerde arkandan haberin olsun zictin.
