Her geçen gün içimde büyüyen derin bir yaraya dönüşüyo hayalin,özlemin sevgili.. Bir insan bu kadar mı vazgeçilmez olur ? Bu kadar mı sevilir,unutulamaz.. Her hareketin içimi acıtıyor,her konuşman aklımı alıyor..Çok özledim be çoo..kk.. Seninle gece konuşmalarımızı,kavgalarımızı,o her gece uyuya kaldığımda 'Benim melek sevgilim yine uyuya kalmış'la başlayan mesajlarını,sabah seni uyandırmak için yazdığım o mesajları hatta triplarini bile özledim.. Ama en çok o kusursuz,güzel,ruhumu dinlendiren sesini özledim..Bir kere daha duyabilsem,senin için anırırcasına gülsem.. Sonra ölene kadar ağlasam.. Geceleri aklıma geliyorsun hep,şu başımı yastığa koyduğum an aklıma milyon tane soru geliyor senle ilgili.. Acaba şimdi ne yapıyordur.kimle,nerdedir.. Hep o çok sevdiğin şarkıyı dinliyorum..Koyuyorum playliste onu zibilyon kere dinliyorum son sesle..O hareketli şarkıda bile ağlayabiliyorum öyle bi potansiyele sahibim sayende sevgilim.. Hani seni bana hatırlatıyor ya anısı var sonuçta.. Soruyorum kendime neden onun gözlerine bakmak varken fotoğraflarıyla avutuyorum kendimi, neden sesini duymak varken o şarkı söylediği videoyu izliyorum defalarca.. Kendimi geliştirdim sayende sevgili. Çok iyi sorular sormaya başladım 'kendime'.. Sayende iyi bir yazarda olurum yakında.Kendime yeni hayat felsefeleride buluyorum pek işe yaramıyor gerçi ama olsun fikirlerim gelişiyor.. Sen olmasan olur muydu bunca gelişme ? Boşuna demiyorum 'iyiki tanımışım seni' diye.. Bir gün göreceğim seni biliyorum.Gözlerine bakıp konuşsam,anlatsam derdimi sana inandırım biliyorum..Biliyorum dayanamazsın o zaman bana..inşallah o gün çok geç olmaz.. Ahh bi anlasan ya benii..
''omzuna dokundum,durdu.çöle düşen ilk yağmur damlasını duymanın heyecanı içindeyim.gözleri,zamanın başlangıç gecesi kadar derin.artık kainatın hiçbir yerinde emniyette değilim.
''hebe ,hiyye sea uhevua?'' bildiğim birşey varsa,kaderimin en keskin virajına girdiğim sırada saat 3ü 20 geçiyordu.''
eski sevgilim,
yani kendinden bu kadar nefret ettiremezdin dogrusu. sen ki benleyken atıp tutan, saçma salak kuralları olan insan, yeni sevgilinle dolu dizgin, ezber bozan, kural tanımayan, düşman çatlatan bi ilişki içerisindesiniz. ya anlamadıgım bi insan böyle de tükürdüğünü yalar mı arkadaş. allah belanı versin. siz hunharca sevişedurun gözümün önünde.
Ayrılmış fakat bir türlü kopulamayan eski sevgiliye mktup;
Bitti de desek.. ağız dolusu ayrılık lafları da etsek.. Ağlasakta bitmeli diye..
Yapamayız...
Çünkü Biz'iz ya...
O biz...
sen ve ben olarak sadeleşemediği sürece.....
bitemeyiz biz...
Ve sorun şu ki... Bizz öyle birleştik ki...
istesekte sadeleşemeyiz...
Şimdi ödevimi yapmak varken ben yine senle konuşuyorum kendi kendimede olsa.. (:
Bana nasıl derin izler bıraktın unutulması mümkün olmayan..Yaptığın şeyler canımı acıtıyo,beni mahvediyo..Bana daha dün beni unuttuğunu düşünüyorum dedin.Bunları düşünüyo,bana bunları söylüyosa aklında hala bana dair bişeyler vardır diyodum.Ufacık bi ihtimal bile nasıl mutlu etmişti beni,nasılda sevinmiştim çocuk gibi..Şimdi bunları yazınca ne kadar acınacak durumda olduğumu görüyorum.Ama şu yüzsüz kalbim,utanmadan sana hesap sormaya cesaret ediyo..Ne haddime halbuki..Ama tutamıyorumki kendimi..
Bana bunları söyledikten sonra hanım kızımıza o güzel taş kalbini veriyorsun he ? Oda sana onun o sevdiğin kalbini 'koyuyor'..O kalplarinizi cidden birbirinize sokun..Ben senin yaptığının çeyreğini yapmadığım halde beni silebildin..Ben neden yapamıyorum peki ? 'SEViYORUM' çünkü.Bilirsin benim sevgim seninki kadar 'basit' değil.Kalbimi 'koyamıyorum' herkese..Heleki aklımda başkası varken.Bana senin kalbini seviyorum demiştin.Ama ne boktan bi sebepten bırakıp gittin.Neyse yine çok konuştum her zamanki gibi.Bunca şeye rağmen kızamıyorumki,kıyamıyorumki sana..
sinir duygusunun şarkılarla dönüştüğü hüzün ile birlikte özlem duygusunun birleşmesi sonucunda ona hissettiğin o eski hisleri içinde heyecan yerine acı ile birlikte tekrardan hissetmek. duyguların kağıtlara dökülmesi.
Keşke sen hiç benim olmadın ki diyebilseydim. Belki de herşey daha kolay olurdu seni beni, daha doğrusu bizi varolmayan bir mutluluğun içine sürüklerdim. Senle konuşurken hatırladığım tek şeyigülüşünü eklerdim. Biz farklı şehirleri ülkeleri gezerken uçan otomobilimizle hayatın arda kalanlarını hiç düşünmezdik ne cennetimiz olurdu nede cehennemimiz zıtlıklar olmazdı bizim dünyamızda. işte ozaman hiç başlanmamış ve sonu olmayan hikayaler uydurabilirdim. Senin benim,benim senin olduğu iyi yada kötü sonucu olmayan hep mutlu olunan ama hiç bitmeyenlerden. Ama sen hiç umulmadık bir anda küçük bir hikaye yazdın,içine benide koydun. Hikayende ne uçan arabalar vardı,nede varolmayan şehirler. ilk önce arabaları sevmediğini düşündüm ama uçmayı seviyordun. Peki şehirler neredeydi neredeydi bizim ülkelerimiz? Senin hikayen soğuktu üşüdük, ıslandık, kirlendik. Umut bile yoktu ki aşktan bahsedelim. Beni kendine bulayıp gittin. Ben senin hikayenin içinde küçücük sönük bir hikaye oldum unutulanlardan unutulacak olanlardan. Hiç anlamadım hiçte anlamayacağım neden uçan arabamızın ve şehirlerimizin olmadığını şu iki güne sığdırdığın hikayede. Sen yazdığın şu küçük öenmsiz hikayeyle benim hikayelerimi , umudumu, sevgimi hayalimdeki seni yok ettin. işte bu yüzden bir günlüğünede olsa keşke benim olmasaydın. Kokunu, dudaklarında ki sıcaklığı bilmesemde olurdu. Hikayemde bunlara ihtiyacım yoktu çünkü benim hikayelerimde sevgiyle olmayan hiçbirşey yoktu. ihtiyacım olan kağıt,kalem hayalgücü ve biraz sevgiydi. Sen o küçük önemsiz hikayeyi yazan insan senin ne hayal kurabilecek kadar inancın nede onu süsleyecek biraz sevgin var Kalbinde. Sen hayatına sığdırdığın şu küçük hikayelerden aldığın anlık hoşnutluklarla asla sonsuz olmayan hep soğuk karanlık, umutsuz kötü yazıyla yazılmış kirli bir kağıdın parçası olucaksın.
senden sonra yeni bi kız buldum bu sana benzememekle beraber senden kat kat güzel. Hani seni seviyorum demiştim ya, yalan değildi işte o, seni gerçekten sevmiştim ama senin yaptığın aşkımı karşılıksız bırakıp çekip gitmek.. Yalnızca bu, sana yakıştıramadım bunu, yakıştıramazdım da. duydum ki, daha doğrusu başkalarından duymama gerek yok zaten sen kız arkadaşlarına duyururken bizede söylemiş oluyosun, yeni biriyle çıkıyormuşsun senden bunu da beklemezdim eski sevgilinin acısını yenisiyle kapatmak... kanayan yaraya tuz basmak gibi bir şey olur bu. ve zamanında deli gibi peşinden koşturmuştum ya, şimdi sıra sende.
bana geldiğinde kullanılmış, ikinci el olmuş bir kalbin vardı, oysa sen onu öyle güzel ambalajladın öyle güzel pazarladın ki, kandım ben de.. "temiz" sandım seni.. Zamanla anladım ne denli hasarlı, eski olduğunu benliğinin. ne atabildim, ne satabildim.. Sardım yaralarını onardım elinden tuttum kaldırdım, tap taze ettim tüm benliğini.. Ancak ne yazık ki, çabuk attın kendini sahibinin elinden tezgahlara be sevgili..
keşke benim istediğim gibi biri olsaydın da senden ayrılmak zorunda kalmasaydım. en sevdiğim arabanın bok rengi gibisin. keşke siyah olsaydın da bana yakışsaydın.
