Tüm hayatın boyunca bütün şarkıları uydurup, kendince değiştirip hatta bazı yerlerini komikleştiripte söyledikten sonra sevdiğin kişinin arkasından bakıpta söyemek istediğin, içinden gelen tek şey belkide söylüyebildiğim tek şarkıydı...
Vazgeçtim gözlerinden
Vazgeçtim sözlerinden
Bir ah de yeter
Sessizce, kimsesizce gönderdim dudaklarımı
Öpme, al yeter
Hiç tanımaz tenim ellerini
Bilmez yüreğim bilmez yüreğini
Ah bu koku, bu ten, bu dokunuş
Ah bu delilik sarsar bedenimi
Yok olmak anıdır şimdi
