özele girmek tuhaf olur, çoluk çocuğa karışmıştır belkide. ama eski sevgilim bedeninde bir özür bulunmamasına rağmen penguen gibi koşuyordu. yani koşamıyordu.
kokusudur sanırsam. zira bilimsel bir gerçeğe göre bir insanın biri veya bir şeyle ilgili unutacağı en son şey onun kokusudur.
(bkz: olaya duygusal yaklaşamamak)
onu ilk öptüğünüz kuytu köşe. Her oradan geçtiğinizde orası "o' nu öptüğün sokak" oluverir. Mevsimler değişir ağaçlar yapraklarını döker. insanlar taşınır başka yerlere gider ama orası hiç değişmez. *
yaptığım veya söylediğim birşeyden dolayı mutlu olduğunda yüzünün aldığı şekil ve gözlerinin parlaması. o an zamanı durdurup bakakalmak isterdim. sonra bitti gitti işte. *
