rahat rahat iki kelam edemez oldum sana.. hatta bu düşüncemi bile söyleyemez oldum.. tekrar hata kelimesiyle dolu cümlelere başlayacaksın diye, düşünüp düşünüp "ay ay" diye geçiştiriyorum kendimi.. norton gibi beynimi sikiyor düşüncelerim.. ya buy now deyip, bedelini ödeyeceğim, ya da remind me laterdeyip erteleyeceğim.. durdur, hatırlatma, bir kapa çeneni, huzur ver gibi seçenekler koysalar olmaz mıydı? illa seçeneklerin sonunda bir ya da üç nokta mı olması lazım? kafama takacak hiçbir şeyim yok ya anasını satayım, tek derdim norton..
ağzıma sıçtın biliyor musun?
televizyon çok zararlı bir şeymiş.. müzik de ruhun gıdası falan değilmiş ya da bende zehirli mantar etkisi yaratıyor.. her film karakterine ikimizi yerleştiriyorum.. aklımca bir sonuca varıp, seninle mutlu olmanın formülünü bulacağım diye kendimi kasıyorum.. dangalaklık diz boyu.. hala daha zamparanın ölümünde kaldım ben.. "kadın dergileri testlerinde her soruya yanıttım" diyor ya beyimiz, o kıvama gelmeme az kaldı herhalde.. bir de how i met your mother yok mu?
ağzıma sıçtın biliyor musun?
benim gibi adama böyle dizi izletilir mi? sen; uçarı kaçarı, sevmek bilmeyen bir karakter oldun gözümde, bense duygusal, sevmeye programlanmış bir ahmak.. tanıdık geldi değil mi? kendi hayatımı izliyorum resmen.. artık evlendirseler de bitse şu çile.. öte yandan robin 101 de süper bölüm olmuş valla.. dün gece kafamdaki norton bir rahat verseydi, düşüncelerimi, altta kalmış hislerimi rahat bıraksaydı, açacaktım konusunu.. olmadı.. kapadım telefonu, yüzeye çıkan düşüncelerimle başbaşa kaldım..
ağzıma sıçtın biliyor musun?
kıçımı yırtsam beni onun kadar sevmeyeceksin.. "rol yapsan ne olur?" diye geçiriyorum içimden.. kendisine yalan söylenmesini isteyen insan olur mu hiç? ben istiyorum.. sen zaten "aslında" beni sevmediğini söylemişken burda gelmiş bir de "onun kadar" diyorum.. tamam ben pek normal değilim ama;
ağzıma sıçtın biliyor musun?
daha gözümün içine bakamayan insandan, beni seviyormuş gibi rol yapmasını, yalan söylemesini istiyorum.. dahice.. şüphen olmasın, yüzüme gülüp seni seviyorum desen belki oscar alamazsın ama ben kesin inanırım.. sevmeye programlanmışım ben.. sevmeye aç insanın çubuk krakere hayır diyeceğini mi sanıyorsun? tıpkı sana hayır diyemeyişim gibi..
ağzıma sıçtın biliyor musun?
evet, o şarkıyı bilerek öyle ayarladım.. sen arabaya binince ilk o çalsınistedim, duy istedim, bunu kasıtlı olarak ayarladığımı da anla istedim.. peki şarkı başlayınca neden değiştirdim? "bu gece gel yarın istersen yine git.. hatta unut ne varsa verdigim al götür öyle git.." sanırım kandırılmak istiyorum ama "hatta unut; sen dün gece nerdeydin , kimle seviştin.." kısmı gelince şarkının, elim ayağıma dolaştı.. yok yok, kesinlikle, "amadan önceki her şey yalandır.." deliler gibi merak ediyorum seni, nerdesin? kimlesin? niye? ne kadar süredir? bu bilgiler gerçek hayatta hiçbir işime yaramayacak ama ben oturup ezberlemem gerekiyormuş gibi hissediyorum.. "odamdayız, tekrar onunla, çünkü biz hiç ayrılmadık" demeni bekliyorum ki inandırayım kendimi böyle bir saçmalığa.. yıkılayım, mahvolayım, game over olup baştan başlayayım istiyorum..
bu yazdığımdan hemen "güven sorunu"ndan bahsedeceksin, biliyorum.. ne olsa sabıkalıyım.. bir kere gofret çalmış çocuğa, sorulur mu hiç, "bu gofreti de sen mi çaldın?" diye.. kesin o çalmıştır tabii..
ağzıma sıçtın biliyor musun?
hala herkese "biz çok seviyoruz birbirimizi" diyorum.. onların çok derdi var sevdikleriyle, çok da görmüş geçirmiş insanlar olmalılar ama yalanıma onların inanmasından çok kendim inanmak istiyorum aslında.. onlar bile inanıyor, sabıkalı, mahkeme duvarı gibi şu surata, ama ben hala benim.. ve şu an bu yazdıklarıma bile inanamıyorum..
ağzıma sıçtın biliyor musun?
canım başka hiçbir şey yapmak istemiyor.. sadece yanımda ol, sana sarılıp gözlerimi kapatayım istiyorum.. seni istiyorum.. seninse bambaşka dertlerin var.. upuzun mesajlar alıp, o mesajlara yazmak isteyip yazamadığın cevapları düşünüyorsun.. bu durumda nasıl söylerim ki ben "seni istiyorum" diye.. ne anlam ifade eder ki bu sana, o anda? boşa gitmiş bir "seni seviyorum"dan daha da alçaltmazdı belki ama "hıı peki" gibi bir cevap verirsen bu, durumu dengelerdi herhalde.. benimki de fantezi zaten.. istemekle aradaki kilometreler, milimetreye dönüşmez herhalde.. uzak mesafe ilişkisi daha iyiydi sanki.. en azından bir bahane vardı ortada.. (şimdi de çok yakınız ya)
ağzıma sıçtın biliyor musun?
senin yanında olmayı, seninle telefonda konuşmaya nasıl tercih ettim aklıma almadı bir an.. halbuki daha az önce sarılmak istediğimi söylemiştim.. sanırım şu an seni aramak istiyorum.. norton yine hatırlattı: bir şey istiyorsam, bedelini ödemeliyim.. merak etme sorun sende değil, nortonla da anlaşamıyorum ben.. yine de;
ağzıma sıçtın biliyor musun?
hadi sen ara beni.. her geceden farklı olarak uyuyakalmadığımı varsayıp ara.. hadi bırak okumayı ara hemen! meraktan mı okuyorsun hala? çok mu seviyorsun okumayı? dur tahmin edeyim, ararsan ne diyeceğin hakkında en ufak fikrin yok.. sen de güzelsin tabii.. kafayı yemişçesine seni düşünüyorum.. arasam mı şimdi?
ağzıma sıçtın biliyor musun?
arayıp seni sevdiğimi söyleyemek mi, yoksa sadece "hı, hı" deyip bir iki cümle dinledikten sonra telefonu kapatmak mı daha komik bir duruma düşürür beni, şimdi de onun merakındayım.. dün gece de gördüğün gibi, söylemesi en kolay ve risk taşımayan kelimelerden biri "peki" olmalı.. o da pek inandırıcı olmuyor çoğu zaman.. tecrübeyle sabit.. içime sıkıntı olmuyorsun demek, sayfalarca yazıdan sonra saçma gelebilir tabii ama peki diyerek geçiştirmeye çalışmak daha da bir saçma oldu.. kimbilir ne sıkıntılar var kafanda, konuşmak bile istemiyorsun.. (ki bu da beni biraz delirtiyor..) ne diye bir de ben ekleniyorum o listeye? çok bencilim çok.. sanırım biraz da sorunluyum.. sayfalarca saçmalayacak kadar şuursuz bir insan olmama rağmen,
çok zayıfsın canım suratın bile kaşık kadar kalmış biraz kilo almalısın sevgilin yanında ablan gibi duruyor. bugün cansın seni bi çizgi film karakterine benzetti ama adını hatırlayamadık neyse hadi hoşçakal.
bugün yolumu değiştirip eski evinin önünden geçtim bilerek.biraz daha uzattım yolu ama olsun.bir zamanlar gittiğim o evi görmek istedim.o apartmanı, o merdivenleri.bazen mutlu gelip,bazense kaçarcasına çıktığım o kapıyı; görmek istedim .ışıklarınız yanmıyordu.evde kimse yoktu galiba.perdeler de kapalıydı.belki hala annenler yaşıyordur orda. belki onlar da taşınmışlardır bu evden.bilmiyorum.ve hiçbir zaman bilmeyeceğim de...apartmanın önünde durdum bi 5 dakika kadar.biraz ilerisinde tabi.kapıdan biri çıktı.sana benzettim.bana doğru geliyodu. kalbim öyle attı ki bi an sen sandım ve ne diyeceğim diye düşündüm.kafamdan binlerce şey geçti.tanımamazlıktan gelmek,merhaba naber demek,hiçbir şey olmamış gibi gülüp geçmek...bir sürü şey.bir sürü saçma sapan şey geçti kafamdan.o adam yaklaştığında ve sen olmadığına emin olduğumda,sonunda nefes alabiliyordum.kalbim durdu mu yoksa anormal bir şekilde attı mı, bilmiyorum.ama o an kalakaldım.belki kalbim yerinden çıkacak gibi attı, belki de kim bilir bikaç saniye durdu.değişikti.çok değişikti.heyecanın ötesinde bir şeydi.ama güzeldi.
yine de seni özlemediğimi biliyorum.3 gün önce doğum günündü. seni aramadım.ama aklımdaydın merak etme.36 yaşındasın artık.daha da büyüksün artık benden.çünkü ben hiç büyümüyorum. kalıntılarımla birleştiğim zaman, ancak o zaman senden daha büyük olucam ve ben seni görmüyor olacağım ama sen her yerde beni göreceksin.kim bilir; belki de görmeye başladın bile.
Özlediğin, hasretini çektiğin, yasını tuttuğun, içine attığın, canını yaktığın, geceyi güne duman duman harmanlayıp düşüncelerle boğulduğun anlarda ortaya çıkan elle tutulur gözle görülür bir yanı olmadığı halde içinde bilmediğin bir yerde gizli gizli biriken, biriktikçe hissedilmeyen ağırlığıyla yoran, yaralayan, kanatan, kıvrandıran bu duygu bu varla yok arası his bu iç çektiren çelişki girdabı gün olup malum şahsı hep olduğu gibi ansızın karşında gördüğünde göğsünün orta yerine öyle bir yüklenir ki çatırdar kemiklerin başın döner zihnin bulanır nefes almak ne mümkün, çeneni tutsan elini, elini tutsan dizlerini yaz ortası zemheride kalmış gibi titretir dondurur, yakar, eritir ve bir an'a aittir hissettiğin her şey o anda ve diğer bütün anlara sızmak için süzülür ağulu damlalar gözünden, kronikliği kanıksamış bir hastalığın rutin sancısı yayılırken vücuduna hayatın devam ettiği ironisiyle irkilir, tiryakinin yaşam destek ünitesine sarılır, parmakların arasında kendiliğinden bitiveren sigarandan derin bir nefes çekersin,
bir nefes daha,
bir nefes daha...
Gayet sakin ve ciddi.
Geçecek, geçiyor, geçti.
Hadi geçmiş olsun.
kk
karşıma geçip ne hakla nasılsın diyorsun, ne hakla arıyorsun? hafızan nasıl bu kadar zayıf olabilir yada nasıl bu kadar cüretkar ve narsist olabilirsin?
seni terkeden ben olduğum halde ,yıllar sonra geri dönüp hayatında en çok değer verdiğinin olduğunu söyledin , her fırsatta nerde olursam olayım benden gelen her aramaya her ana kosa kosa gelıcegını soyledın , o yıllarda ne ınsan kıymetı ne para kıymetı hıcbırseyın kıymetını bılmedıgını ve degsıtıgını soyledın , hep saf ve ıyı yanın olduğumu benı hep böyle hatırlıyacagını soyledın .içinde hiçbir kotuluk olmadığını bılıyorum. ben sana asık degıldım sevmek ıcın cabalamıstım olmamıştı ama şımdı yıllar sonra sozlerın gıt o adamı bul ve yenıden deneyelim de dedırtıyor ,senı sevmeye yenıden denemeye varım hatta senı bu kadar sevıyorsa bır omurede var olmalısın dıyorum ama bunları sana söylemek zor cok zor ben hep senı ve sozlerını düşünüyorum.
umarım benden sonra hayatına binlerce insan girer,binlerce ilişkin olur ve hepsinde ne kaybettiğini daha iyi anlayıp,binlerce kez pişman olursun. gerizekalı.
not: yaşadığım iyi-kötü her şeyin bana kattığı bir şeyler olduğuna inandığım için ne ilişkide,ne de sonrasında kimseyle alakalı kötü şeyler dillendirmem ve düşünmem ben ama sen bu kez,bunu hak ettin gerçekten.
beni çok arayacaksın, seni kıskanmalarımı sahıplenmelerimi sana kızmalarımı kolundan tutup sarılmalarımı çok arayacaksın ama ben bir başkasının saçlarını okşuyor olacağım ve benim tattığım acıyı sende tadacaksın.
Atayipta ozledim desem banane diyeceksin biliyorum. Baska insanlari dusunuyosun onuda biliyorum. Agladigim icin beni gucsuz buluyorsun,gel dedigim icin gucsuz buluyosun. Gel diyememek daha buyuk gucsuzluk degil mi? Hic bir şeyin kiymetini bilmiyorsun, gencligindendir elbet. Bir gun geri geliceksin ama suan bana cok uzak olan bi gun. Insallah ben o zaman beni daha cok seven birine anlatip guluyor olurum. Tek temennim bu.
