insana ve özellikle kadina siddete karsi biri olarak,
5 yilimi verip 5 yil beraber yasayip artik karim gibi olmus birini baskasinin kolunda görürsem, baskasini optugunu baskasina sarildigini gorursem ben ne yapayim, sorarim size.
gözünüzün önüne doğrudan gelin damat temalı bi foto gelir. ' evlenir bu bununla tabii yaa bende olmayan şey onda var tabii yaa ' monologları döner kafada. ama bunalrdan önce bi beyin donar kalır. gözüne ışık tutulmuş tavşan gibi bi kalır insan.
yaşamadım ama empati yaptım. nolur olmasın. yani henüz değil en azından.
bildiğin ağzına sıçılma durumu. hiçbir söz öbeği bu durumu daha iyi anlatamaz çünkü. "ben" diyorsun "ulan ben sevmiyordum zaten. hem aradan geçmiş 2 koskoca yıl. sevsem özlerdim hem." peki şimdi aradan geçen onca zamana rağmen neden etkilenir insan eski sevgilinin yeni sevgili bulduğunu öğrendiğinde? neden koşuya beraber başlamışsınız da senin nefesin tıkanmış yere yığılmışsın hissi olur bünyende? ve neden kesik kesik nefes alma ihtiyacı duyarsın? bitmiş değil mi? bitmiş... ya da sen öyle sanıyordun. o oracıkta hep seni bekleyecek gibiydi ihtiyacın olduğunda bir telefonun yeterdi. oysa şimdi o, senin bıraktığın köşede değil, oracıkta durup beklemedi seni.şimdi başka bir köşeyi kapmış o yeni köşesinde sevgilisiyle. ve sen gerizekalı bir monitörün karşısında gözlerini ekrana kitleyip aklında saçmasapan sorularınla oturuyorsun. ona da böyle diyor mu acaba? konuşuyorlar mı sürekli? yakında evlenirlerde belki... ve uzar gider...
